“Zo, mevrouw Eetplezier, heeft u niet iets uit te leggen aan al uw vriendelijke en integere lezers? Hoe hypocriet en paradoxaal deze blogpost wel niet mag klinken bijvoorbeeld? U en uw huisgemaakte spare-ribs? Was u het toch die veelvuldig melding maakt van het feit weinig tot geen vlees meer te eten? Omdat uw spijsvertering deze zware hap niet langer adequaat weet te verteren, toch? En toch ook omdat u zich medeverantwoordelijk voelt voor al het leed in de dieronvriendelijke bio-industrie? Of omdat u, onder leiding van chef Ottolenghi, de “nieuwe vegetarisch eetcultuur” heeft herontdekt?

En wat zien uw eetmaatjes in amper twee weken tijd? Juist, twéé recepten voor dood beest. Is het in u in het hoofd geslagen? Of slaat u opeens alle gezondheids- en milieuwaarschuwingen in de wind? Is uw mental coach met langdurig verlof? Zijn al uw normen en waarden vervaagd of bent u misschien plotsklaps aan lager wal geraakt? Verklaar u nader graag`.

Euh, euh. Tja. Soms hè? Ik ben ook maar een gewoon Mensch. Ik kan er echt niets aan doen. Geloof ik. Het komt zo maar bovendrijven, die carnivorische trekjes. Het is niet tegen te houden. Herinneringen, weemoed, troost, mondvermaak, van dat soort dingen. Hellup, niet schieten, alsjeblieft ….. *verschuilt zich rap achter twee formidabele zijden Nigella-spek*

Totdat ik ze zelf maakte, dacht ik altijd dat je spareribs het beste in Chinese restaurants kon eten. Maar het thuis op tafel zetten van deze kluifjes heeft mijn mening daaromtrent totaal veranderd. Kleverig van de honing, maar zoutig scherp van de soja en de rijstazijn, met een aromatische nagalm van gember, kaneel, steranijs en vijfkruidenpoeder en opgediend met een fris, pittig strooisel van pepertjes en lente-uitjes, zijn ze zalig om lekker loom en kliederig van te snoepen. De ultieme beloning voor ongebreidelde gulzigheid. Ze zijn ook heerlijk met kant-en-klare zoete chilisaus (in plaats van de vers gehakte pepertjes met honing). Je kunt vaak hele zijden ribbetjes in de supermarkt krijgen en anders gewoon bij de slager.
(Bron: Nigella Lawson: Voor altijd zomer)

Huisgemaakte spare-ribs

Ingrediënten: (4 personen)

16 varkensribbetjes

voor de marinade:
4 eetlepels rijstwijnazijn
3 eetlepels sojasaus
2 rode pepers, gehakt
stuk van 5 cm verse gemberwortel, geschild en in dunne plakjes
2 eetlepels vloeibare honing
2 steranijzen
1 kaneelstokje, in stukjes gebroken
1 theelepel sesamolie
2 eetlepels arachideolie
4 lente-uien, grof gehakt

om te bakken:
2 theelepels vijfkruidenpoeder
2 eetlepels vloeibare honing

om te serveren:
2 rode pepers, fijngesnipperd
2 lente-uitjes, in dunne ringetjes

Stop de ribbetjes in een grote, afsluitbare, plastic zak, doe alle ingrediënten voor de marinade erbij, druk wat lucht uit de zak en sluit hem goed af. Kneed en schud de zak zodat alles goed gemengd wordt. Laat het vlees een hele nacht, maar ten minste een paar uur, op een koele plek in de keuken marineren.

Laat de ribbetjes de dag erna op kamertemperatuur komen. Verwarm de oven voor op 200° of gasovenstand 6.
Stort de gehele inhoud van de zak inclusief de ribbetjes in een braadslee.
Dek de braadslee strak af met aluminiumfolie en zet hem 1 uur in de oven.

Haal daarna het folie eraf, strooi het vijfkruidenpoeder over het vlees en schep de honing erover.
Zet de ribbetjes nog 30 minuten in de oven.
Haal de braadslee er halverwege uit om de stukjes te keren, zodat ze ook aan de onderkant mooi geglaceerd en plakkerig worden.
Pas op dat ze niet verbranden: ze kunnen in 10 minuten krokant en glanzend bruin zijn!
Haal de ribbetjes uit de braadslee, leg ze op een grote schaal en strooi er de gehakte pepertjes en lente-uitjes over.