Uhhhh, kikkererwtenmeel, geen eieren, en daar dan een pannenkoek van bakken? Kan dat echt ooit iets opleveren wat ook nog lekker smaakt? Jawel, ik geef jullie die garantie. Zelf heb ik het ook niet zo hoog op met laffe, smakeloze bestanddelen, dat gold vooraf ook voor deze farinata. Dat bleek wederom een joekel van een vooroordeel. Vaak word ik door dit soort gerechten getriggerd. Als duizenden mensen dit eten als een aangename snack, waarom zou vrouwtje Eetplezier hier dan bedenkingen bij kunnen hebben?
Dus aan de slag! Op zaterdagavond maakte ik het kikkererwtenmeel aan met het water, zodat het een hele nacht kon staan. Mijn intuïtie zei me dat dit beter klonk dan “slechts” vier uur in de week staan. Vijfenveertig minuten voor ons zondagse “gelukkig-uurtje”-borrel, hakte ik de rozemarijn ultrafijn en zette ik mijn Tarte tatinpannetje met olie in de oven. Beslag goed doorroeren, in de pan doen en de oven het verdere werk laten doen.
De fainà zoals deze pannenkoek in het dialect van Liguria (een aan de kust gelegen regio in het noordwesten van Italië) heet, wordt daar als snack/ streetfood gegeten. Het wordt in grote houtovens gebakken in enorme ronde vormen. Het woord pannenkoek dekt de lading eigenlijk niet, omdat de farinata krokant van buiten en zacht van binnen is. Behalve ontzettend lekker is hij ook eens nog heel gezond en glutenvrij.
Farinata een smakelijke Italiaanse snack
Ingrediënten:
250 g kikkererwtenmeel
600 ml lauw water
4 eetl extra vergine olijfolie, plus wat extra om de vorm in te vetten
1 theel rozemarijn, fijngehakt
5 gr zout
peper
600 ml lauw water
4 eetl extra vergine olijfolie, plus wat extra om de vorm in te vetten
1 theel rozemarijn, fijngehakt
5 gr zout
peper
Om in te bakken: een ijzeren koekenpan, pizzavorm of tarte tatinvorm met een doorsnee van Ø 30 (of 2 kleinere vormen van 24 cm)
Bereidingswijze:
Doe het kikkererwtenmeel in een kom.
Voeg beetje bij beetje het water toe terwijl je klopt met een garde. Het moet een glad, dik beslag worden.
Laat minstens 4 uur, of nog liever een hele nacht, bij kamertemperatuur rusten. Meng af en toe.
Voeg beetje bij beetje het water toe terwijl je klopt met een garde. Het moet een glad, dik beslag worden.
Laat minstens 4 uur, of nog liever een hele nacht, bij kamertemperatuur rusten. Meng af en toe.
Verwarm de oven voor op 250 °C (230 ˚C hetelucht).
Schep het schuim dat zich op het beslag gevormd heeft eraf en gooi het weg.
Roer de olijfolie, rozemarijn en het zout erdoor.
Zet de pan of vorm 5 minuten in de oven of verhit hem op het fornuis.
Giet een flinke scheut olijfolie in de vorm en verspreid die over de bodem.
Giet het beslag erin en meng goed, je moet ongeveer een laag beslag hebben van 0,5 centimeter dik.
Zet de pan of vorm de eerste 10 minuten op de bodem van de oven.
Zet hem daarna op een rek in het midden van de oven.
Laat hem nog 15 à 20 minuten bakken tot hij mooi goudbruin en krokant is.
Maal er ruim peper uit de molen over.
Giet een flinke scheut olijfolie in de vorm en verspreid die over de bodem.
Giet het beslag erin en meng goed, je moet ongeveer een laag beslag hebben van 0,5 centimeter dik.
Zet de pan of vorm de eerste 10 minuten op de bodem van de oven.
Zet hem daarna op een rek in het midden van de oven.
Laat hem nog 15 à 20 minuten bakken tot hij mooi goudbruin en krokant is.
Maal er ruim peper uit de molen over.
Snijd de farinata in punten en serveer erbij een dip naar smaak. Heerlijk bij een glaasje wijn.
Bron recept: de Bijbel van de Italiaanse keuken
Hoi Nell, jaren geleden maakte ik dit af en toe. Ik at het dan met ratatouille, of met een spinazie en feta salade. Ik ga gauw weer een zak kikkererwtenmeel kopen en er eentje maken!
Wat leuk om te horen dat jij de farinata al vaker gemaakt hebt. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, tot nu toe dan. Waarschijnlijk ga ik het in de toekomst ook wel vaker maken, het is me goed bevallen. En jouw suggestie om er extra groenten naast te eten, vind ik een prima tip! Dank en gezellige feestdagen gewenst!