Laten we het nog eens over brood hebben. Het is een soort van hocus pocus. Tovenarij in zijn puurste vorm. Een handje bloem, een kopje water, een beetje gist en een snuf zout. Dan even flink kneden, rollen, rijzen, platslaan, opbollen en bakken. Brood, dat door zoveel mensen heden ten dage wordt verguisd. We zouden er een broodbuik van krijgen. En allerhande zeldzame allergieën. Zonder iemand tegen me in het harnas te willen jagen: wat een modern geneuzel is dit toch! Persoonlijk vind ik brood broodnodig.
Broodnodig
Tenzij je echt niet tegen gluten kan, is tarwe gewoon een prima voedingsmiddel. Miljoenen mensen eten het en lijden er geen schade van. Het is een basisproduct waar veel voedingswaarde uit wordt gehaald.
Ik vind brood heerlijk! In al zijn hoedanigheden. Volkoren. Bruin. Robuust zuurdesem. Met gist. Of bestrooid met zaadjes. Gemengd met pompoenpitten. Of zoet met rozijntjes. Kaneel. Sinaasappel.
Wat de hedendaagse bakkers er echter van bakken, bevalt me stukken minder. Het brood is vaak te klef, vanwege te kort aangehouden rijstijden en gebrand moutmeel suggereert dat wij “gezond” volkorenbrood nuttigen, terwijl er witte bloem wordt gebruikt. Lekker voordelig voor de bakker en de klant is toch niet kritisch genoeg om te vragen waar die donkerbruine kleur precies vandaan komt. Mijn eigen Thuisbakkerij draait om deze redenen al vele jaren continudienst. ’s Avonds wordt een poolish klaargezet, zodat de volgende morgen meteen met het betere kneedwerk kan worden begonnen. Dat gedeelte wordt door mijn amandelkleurige Kaatje steevast ter hand genomen en dat doet ze altijd met verve. Vrolijk danst ze vijftien minuten lang haar rondjes. Zolang ik haar maar niet belast met meer dan 1000 gram aan ingrediënten, vindt ze het allemaal prima.
Over het algemeen zorgt zij voor deegjes die resulteren in fijn volkorenbrood. Naar een recept van Levine, want dat blijkt in de praktijk toch nog steeds het allerlekkerste brood. Geen toeters of bellen, maar gewoon heerlijk zelf gebakken brood voor alledag. Voor in de broodtrommel. Of de thuislunch in het zonnetje.
En soms zijn er de felbegeerde uitstapjes. Heerlijk zachte, witte bolletjes voor bij het zondagse ontbijt, dik besmeerd met roomboter en marmelade. Of een stoer zuurdesembrood, voorzien van uiterst knapperige korst. En had ik het Irish whiskey soda bread al genoemd? Of de kaneelbroodjes?
Hoe dan ook: brood is broodnodig. Voor mij althans. Wie er anders over denkt, kan het in een reactie hieronder kwijt.
Ben het helemaal met je eens Nell. Zelfs mijn schoondochter, voedings- en dieetkundige van opleiding, vindt de huidige tendens ivm brood helemaal fout. Brood moet! Ben ik blij mee, want ik hou van brood. En de laatste weken bakken we ook weer zelf. Alleen stokbrood haal ik nog bij de bakker, want dat krijg ik zelf niet zoals ik het wil.
Stokbrood bakken is echt een vorm van hogere kunst, Myriam. Sommige mensen lukt het prima, maar ik ben al blij met een goed gerezen volkorenbroodje. Leuk dat jij ook zo over brood eten denkt!
Ik wil ook wel een Kaatje! ;-). Ik heb een ver achterneefje die het ook best ok doet maar ooit….!!
Kaatje komt ook echt een keer bij jou langs, Tessa! Ik weet het zeker. Maar zo’n achterneefje …. Is misschien best een lekker ding hè? Ik bedoel: soms het echte lieffies in vergelijking met zo’n echte Ka.
Brood is zo heerlijk (vind ook ik).
En het is zo fijn, zoals je ook al omschrijft, dat brood zo eenvoudig uit slechts een paar ingrediënten letterlijk ‘ontstaat’. Ik vind het altijd een beetje magisch en ben het dan ook met veel plezier zelf verder aan het ontdekken.. (met soms ook minder succesvolle pogingen als resultaat dus)… Maar ach, al doende leren we! En gelukkig hebben we Levine..
Zo is het, Elize: waar zouden we zijn zonder Levine., the Queen of Bread.
Zij kent de ware magie! En och, die misbaksels eten we gewoon lekker op, meestal is de smaak nog prima. Leuk dat jij ook aan het broodbakken bent.
Ik zeg het wel vaker: zonder brood zou ik echt niet kunnen. Zonder vlees en misschien ook nog wel suiker zal mij veel gemakkelijker afgaan. Maar alles met mate is een veel beter idee en ook goed vol te houden.
Hier gelukkig ook een Kaatje, die neemt ons heel veel werk uit handen en is een sieraad op het aanrecht. Maar zij is er niet voor de pronk, gewerkt moet er worden, gelukkig doet zij niet liever!
PS weer helemaal beter?
O ja, geen vlees of suiker is niet zo moeilijk. Maar mijn lekkere boterham missen is echt erg. Gelukkig is jouw Kaatje er ook voor het echte werk. Dametjes die alleen kunnen pronken ….. Hmmm, niet mijn typetjes. Wat betreft de gezondheid gaat gaat het al wat beter, maar nog wel een erg gevoelige huid.
Helemaal mee eens!