Sinds enkele maanden heeft Goes er een ruim gesorteerde slijterij bij. Biedebolle aan de Dam. Aan het roer een eigenaar die alles weet te vertellen over whisk(e)y’s en van dit geurige distillaat ook een bijzonder gevarieerd assortiment op de schappen heeft staan. Van eenvoudige tot de meest exclusieve soorten. Elke whiskyliefhebber kan alleen maar dromen van deze immense verzameling flessen en zal hier zijn hart kunnen ophalen.

Datzelfde geldt voor bierliefhebbers. Achterin de zaak worden enkele wanden volledig gedomineerd door dit gerstenat in flesjes. Speciaalbier welteverstaan, van een lichte triple tot een donkere stout en van een porter tot een IPA. Alle bierproducerende landen lijken aanwezig te zijn tussen de bonte verzameling flessen.

Wijnproeverij Biedebolle Goes

Vanavond ben ik echter te gast voor een heel ander soort alcoholische versnapering, nl wijn. Op deze wijnproeverij komen wijnen uit Zuid-Europa aan bod. Eigenaar Sjoerd de Zwart vertelt ons eerst hoe belangrijk de combinatie wijn-spijs kan zijn. Sommige combinaties verdragen elkaar gewoonweg niet, waardoor de smaak van de wijn volledig kan wegvallen.

Witte wijnen

We proeven vervolgens 5 witte en 5 rode wijnen en trappen af met een San Giorgio Trebbiano uit Puglia, Italië. Deze witte wijn kenmerkt zich door een neutraal aromatisch smaakprofiel en een hoge aciditeit. Weinig spraakmakend wat mij betreft.

Dan een San Giorgio Malvasia Bianco. Een strogele wijn met licht-fruitige aroma’s en een minerale smaak.

Als 3e in de rij een Serigaita Vinho Verde. Deze beroemde Portugese wijn doet zijn naam alle eer aan. Groene, frisse hinten van groene appel en citrus zijn te proeven. Een klein “prikkeltje” benadrukt het lichte en verfrissende karakter van deze wijn.

We gaan over op een Spaanse wijn uit de Navarra: Castillo de Enériz, een 100% Chardonnay. Tijdens het ruiken aan deze citroengele wijn neem ik niet alleen houtrijping waar, maar tevens een enigszins “boerse”, muffe lucht. Nu ben ik absoluut geen Chardonnay-drinker, dus dat verklaart al veel. Deze wijn is wel de eerste in rij met een duidelijk karakter.

De laatste witte wijn is afkomstig uit Catalonië, Spanje. Deze Raig de Raim valt met zijn fruitige aroma’s erg in de smaak bij me. Ik proef peer en tonen van banaan. Een en al sappigheid. Een wijn om te koesteren en veel te drinken. Gemaakt van 80% Garnache blanca en 20% Macabeo.

Als intermezzo komt er een wijn op tafel waarvan Sjoerd persoonlijk lyrisch kan worden: de Casa Santos Lima, gerijpt op jonge Amerikaans eiken vaten. De penetrante geur van terpentijn komt me tegemoet tijdens het ruiken. Het is zoals bij retsina, hier ben je liefhebber van, of niet. Ik behoor tot die laatste groep.

Rode wijnen

De eerste rode wijn is een merlot uit het hart van de provincie Treviso in Noord-Italië. Deze Cornaro Montello e Colli Asolani weet mij, met z’n robijnkleurige gloed, onmiddellijk te bekoren. Geen houtlagering, maar wel een mondvol braam. Een lekker doordrinkwijntje!

Daarna een Spanjaard. De Cortijo Trifillas, een mengeling van tempranillo en merlot. Veel tannines kenmerken deze relatief jonge wijn. Overduidelijk ruik ik karamel, maar helaas proef ik dat niet terug in de eerste slok.

Dan een paradepaardje uit de Italiaanse Abruzzo: Per Tutti Montepulciano. Deze heeft een peperachtige geur en iets van cacao. Verder natuurlijk veel zondoorstoofd fruit en een afdronk die lang blijft hangen. Een lekkere volle, maar toch soepele wijn. Ik plan hem alvast in om dienst te doen bij een zelfbereide lasagne.

De voorlaatste wijn is van Portugese afkomst. Deze Materia is een blend van diverse druivensoorten, waaronder de Trincadeira, welke voornamelijk gebruikt wordt voor het maken van port. Veel aroma’s komen me vanuit het glas tegemoet: zwarte bessen, kruiden en in de verte iets van munt. Een fijn glaasje rood!

Als afsluiter een complexere wijn, vanwege zijn 24 maanden lagering op eiken vaten en 36 maanden op fles. Deze Spaanse Sendero Royal is gemaakt van 80% tempranillo en 20% graciano en heeft aroma’s van kokos, vanille, maar ook wat zwaardere noten van leer en zwarte peper. Een fijne, zachtzoete wijn met een fluwelige afdronk.

Aan het eind van deze tasting ben ik weer heel wat wijzer geworden omtrent diverse Zuid-Europese druivensoorten en wijnen. Het blijft een kwestie van proeven, proeven en nog meer proeven. En bepalen wat jij lekker vindt. Want smaak is nooit objectief, het blijft een subjectief begrip. Ook de naam of de prijs van een fles zal nooit doorslaggevend zijn bij jouw persoonlijke smaak. Ik heb ooit eens een dure St. Emillion gedronken die ik met liefde had omgewisseld voor een vele malen goedkopere Italiaanse Primitivo. Hoe dan ook: over smaak valt niet te twisten. En zo is het. Saluti!