Villa Augustus in Dordrecht is een hotel-restaurant met markt-café. De hotelkamers zijn ondergebracht in een oude watertoren en het bijbehorende pompgebouw (anno 1942) is ingericht als restaurant. Tussen deze twee markante gebouwen in ligt een moestuin van 1,5 ha waarin biologische producten worden verbouwd voor eigen gebruik.
Bij Villa Augustus is alles anders dan je gewend bent aan te treffen bij een restaurant. Zodra je de voordeur gepasseerd bent, stap je in de wonderlijke wereld van een bedrijvig dorpsplein. De bakker rolt er zijn deeg uit, schuift taartjes in de oven; de groenteboer stalt er zijn knisperverse waar uit. Zó uit de tuin, met de vruchtbare grond er nog aan, klaar om verwerkt en doorgeschoven te worden naar de restaurantkeuken achterin. Een mens komt hier ogen tekort. Want naast al het voedsel staan de meest kleurige dingen uitgestald: serviesgoed van Emma Bridgewater, grappige notitieboekjes, een hoek met kook- en kinderboeken, vogelhuisjes, bloemen, wijn, zelfgemaakte pasta en nog veel meer bio-hebbedingetjes. Alles is te koop hier, dat wordt dus flink mijn hand op de knip zien te houden.
Villa Augustus restaurant
Als ik uiteindelijk elk dingetje besnuffeld heb, trekt de Man mij mee door een smal gangetje naar het imposante restaurantgedeelte. We komen terecht in een heuse fabriekshal met een gigantisch hoog plafond en dito ramen, waardoor strijklicht naar binnen valt. Ondanks de industriële omgeving, ervaar ik de ambiance als uitnodigend. Het voor mij bekende “onderdompelgevoel”. Dat heeft waarschijnlijk alles te maken met de dynamische sfeer die er heerst. Nijvere jongens en meisjes lopen heen en weer en in de grote open keuken is het een drukte van belang. Er wordt vlees gebakken, pompoen geschild, pizza in de houtoven geschoven.
Wij dalen er neer omstreeks16.30 uur. De perfecte tijd voor een glaasje wijn en iets lekkers om te knabbelen. Het glaasje wijn is geen probleem, er is een bescheiden kaart met wijnen per glas. Zelfs mijn favoriete Vermentino staat erop! Brood en olie wordt ongevraagd op tafel gezet, de wijn is prima en wij vermaken ons gedurende lange tijd opperbest met het uitzicht op de keuken.
Na het brood in zijn geheel opgepeuzeld te hebben, besluiten we toch ook maar iets warms te nuttigen. Zeeland is nog een uurtje rijden en ik weet dat de koelkast thuis weinig te bieden heeft. Ik wil iets eenvoudigs, niet te zwaar en geen vis of vlees. Op een van de krijtborden staat een taartje van aubergine met aardappel met salade, yep, that’s mine. De Man neemt een pizza met snijbiet, tomaat en kaas.
En dan … hoe smaakte het?
Tot zover lijkt Villa Augustus in alle opzichten een perfecte plek. Fantastische transformatie, authenticiteit, loungesfeer, dartele bediening, biocultuur, kleurrijk …. alle elementen zijn aanwezig om gasten te verrassen en te vermaken.
Volop koks in de keuken, meer dan voldoende keukenapparatuur, weinig drukte ….. en toch is men hier kennelijk niet in staat tot het bereiden van een eenvoudig gerecht. Het auberginetaartje blijkt een grote hoeveelheid aardappelpuree te zijn, met daarbovenop totaal verpieterde aubergineschijfjes. Alsof ze een nacht lang in de oven staan drogen hebben, de groente is taai, droog en smaakloos geworden. Een enorme berg salade is bedoeld om het gebrek aan appetijtelijk genoegen nog enigszins op te krikken.
Aan de andere kant van de tafel hoor ik ook diepe zuchten. Hoewel de topping van de pizza best lekker is, is de krokante bodem ver te zoeken. Die is klef en zacht. Waarschijnlijk het gevolg van té natte groenten. Elke amateurkok weet hoe dit te verhelpen is. Groenten tevoren garen en goed laten uitlekken.
Dat ze hier met zoveel faciliteiten op het gebied van directe toelevering en technische uitrusting, geen eenvoudige maaltijd smaakvol op tafel weten te krijgen, is een jammerlijk gemiste kans voor Villa Augustus. De aanstuurders in de keuken mogen zich dit aanrekenen. Hoe mooi en sfeervol het hier ook is, hoeveel energie er door het jonge team ook wordt geïnvesteerd in hun taak: het stopt bij het eten.
Teleurstellend, want een fijn bordje eten zou de kers op de taart kunnen zijn.
Ja, ik weet het. Een schitterend verhaal heb je gemaakt Nell, jammer dat ze het bij Villa Augustus nooit waarmaken. Ik ga er niet meer heen in ieder geval.
Ah, je bent er eerder geweest! Ik heb een voorliefde voor zulke gebouwen. Maar nóg meer voor lekker eten. Jammer dat ze ons moeten missen 😉
Ha Nell, Wat is het toch vaak teleurstellend daar hè. Zo jammer, want ze hebben een pracht lokatie.
Wij zijn er regelmatig omdat onze hond Sjors er vlakbij naar de trimsalon gaat en wij ons dan circa 2 uur moeten vermaken in Dordrecht.
De allereerste keer dat wij er dineerden ( 4 jaar terug) aten we echt geweldig. Daarna is het alleen maar tegen gevallen. Zelfs een eenvoudige lunch ( broodje) valt er vaak tegen.
Maar het blijft een ontzettend leuke lokatie. Ik kijk er altijd mijn ogen uit.
Heb het ook gehoord, prijs/kwaliteit verhouding is ook een kwestie. Ze zijn gek als ze je niet bellen! groet uit Amsterdam, J.
Dit stukje begon zo veel belovend want ik hou van zulke locaties. Ik wilde het al op mijn lijstje zetten maar het blijkt dus toch behoorlijk tegen te vallen. erg jammer!
Céline, de locatie blijft mooi, ondanks het slechte eten. Ik zou je toch aanraden het nog niet van je lijstje te schrappen. Het is beslist de moeite waard. En voor een wijntje of borrel een uitstekend stekje.
@Agnes, dus ooit was het goed? Dan moet er nu dus sprake zijn van mismanagement. Wat ontzettend jammer, zo’n investering, zo’n locatie, dat moet toch gewoon beter kunnen.
@Cobuse, ik heb ze een mail gestuurd. Een zinvolle reactie zal ik altijd onder deze blog plaatsen. Het principe van hoor en wederhoor. hroet uut Hoes.
Ja Nell, onze eerste ervaring was heel goed.
Ik vergelijk ze altijd met Hotel New York, dat is ook zo wisselend.
Ik zou als ik hen was een hele kleine kaart gaan voeren en die gerechten dan tot in de finesses perfect uitvoeren. Dat moet toch mogelijk zijn in zo’n groot restaurant.
Agnes, wist je dat Hotel New York en Villa Augustus van dezelfde eigenaar is? Een kleine kaart ja, dat zou misschien een oplossing zijn. Hoewel ik geloof in goede aansturing met duidelijke visie.
Ja ik weet het van dezelfde eigenaars. Weet je wat een beetje de pest is met dit soort zaken. Ze lopen toch wel vol, of er nou goed gekookt wordt of niet. Ze zijn bezienswaardig, hebben mooie terrassen en een prettige atmosfeer. Wel erg negatief gedacht van me hè.
Zulke kritische eters als wij..ik denk niet dat ze er wakker van liggen;-). Ik ben benieuwd of je een reactie krijgt op je mail.