Jullie weten intussen wel dat ik dol ben op alles wat Engels is: van de servant bells in Downtown Abbey, tot de oogverblindende symmetrische tuinen, de karakteristieke uithangborden van de pubs die een warme, gemoedelijke sfeer suggereren, het verlokkelijke aardewerk van Emma Bridgewater,  de eindeloze koppen sterke Engelse thee en natuurlijk de veelomvattende Britse bakcultuur met de onlosmakelijke en imposante AGA’S. *kwijl*

Gelukkig ben ik wel zo realistisch om in te zien dat ik de kunsten van een willekeurige Britse bakster nooit zal evenaren. Dat is dan ook meteen weer het gemakkelijke: als je niet precies weet hóé iets hoort te smaken, is het altijd goed! Zelfs als je plank volledig hebt misgeslagen. Simpel as that.

Deze broodjes van Paul Hollywood zijn vrij onbekend hier. Ze heten Dorset wiggs, dus zullen ze ooit in Dorset ontstaan zijn. Ik werd erdoor getriggerd vanwege de hoeveelheid specerijen, die me doet denken aan winterse omstandigheden. Specerijen met een verwarmend karakter. Ik  had ze allemaal in huis: foelie gebruik ik nog altijd voor het maken van bouillon, kruidnagel voor rodekool, karwij in de zuurkool en nootmuskaat is de allemansvriend die het op veel groentegerechten nog steeds prima doet.

Wat wel een klein probleempje vormt is de term “strong flour”. Letterlijk vertaald: sterk bloem, maar in feite is het bloem met een hoog eiwitgehalte waarvan je goed brood kunt bakken. Je kunt hiervoor Amerikaanse patentbloem gebruiken (let op: de patentbloem in de supermarkten is meestal niet Amerikaans).

Ik gebruikte het biologische speltmeel waar mijn Thuisbakker normaliter ons dagelijks brood van maakt. Dat ging best goed, tot ik ze tijdens de narijs toch iets zag uitdweilen. Iets te weinig spanning of stand dus. Aan de smaak deed het niets af. Ze waren voortreffelijk, de specerijen zijn duidelijk te proeven en vooral naast een kopje soep is dit een aangenaam broodje. 

Vergeten Britse broodjes met specerijen

Ingrediënten:
500 g sterk witbroodmeel
1 tl zout
75 gr basterdsuiker
2 x 7g zakjes instantgist
1 tl gemalen kruidnagel
1 tl gemalen foelie
1 tl gemalen nootmuskaat
1 tl karwijzaad
75 g ongezouten boter, in blokjes gesneden en op kamertemperatuur
150 ml melk
150 ml water

Bereidingswijze:
Doe de bloem in een grote kom en voeg aan de ene kant het zout en de suiker toe, aan de andere kant de gist.
Voeg de kruiden, boter, melk en driekwart van het water toe en draai het mengsel met de vingers van één hand om. 
Voeg beetje bij beetje het resterende water toe en blijf mengen tot alle bloem van de zijkant van de kom is opgenomen en het deeg zacht en een beetje plakkerig is. Je hebt misschien niet al het water nodig.

Smeer het werkoppervlak in met een beetje olie om te voorkomen dat het deeg blijft plakken. 
Draai het deeg om en kneed het minimaal 5 minuten tot het glad is en niet meer plakkerig.
Vet een kom licht in met olie, leg het deeg erin en dek af met huishoudfolie. 
Laat minimaal een uur rijzen tot het in volume verdubbeld is.

Bekleed 2 bakplaten met bakpapier. 
Schraap het deeg uit de kom op een licht met bloem bestoven oppervlak en vouw het herhaaldelijk naar binnen totdat alle lucht eruit is geslagen en het deeg glad is.  Verdeel in 12 stukken.

Rol elk stuk in een bal door het in een door je hand gevormde kom op het werkoppervlak te plaatsen en je hand in een cirkelvormige beweging te bewegen, waarbij de bal snel ronddraait.

Leg de deegballen op de voorbereide bakplaten, met een kleine tussenruimte.  Dek de platen af met schoon plastic en laat ongeveer 40 minuten rijzen tot de broodjes in omvang zijn verdubbeld. .

Verwarm de oven voor op 220 °C (200 ˚C hetelucht).
Bak de broodjes 12-15 minuten, tot ze goudbruin zijn en hol klinken als je er van onder op klopt. 
Laat iets afkoelen op een rooster.

Bron recept: British Baking – Paul Hollywood