“Stil maar, vanaf nu krijg je alleen nog maar dit heerlijke goedje met de geur van gember naar binnen gegoten”, prevel ik binnensmonds tegen de aardewerk zeepdispenser in mijn keuken. Ik praat vaak en veel tegen en in mezelf. Nooit hardop, gelukkig maar, want als je dat soort tekenen begint te vertonen, word je in no-time meewarig aangekeken. Of erger nog: afgevoerd.

In mezelf praten dus. Als onvervalste zelfanalist dienen er volop triviale zaken besproken te worden met mezelf. Dat ik soms beter een tandje bij kan zetten, dat knopen doorhakken best heel bevrijdend kan werken, dat ik echt niet altijd aardig gevonden hoef te worden en meer van dat soort diepzinnige zaken.

En alsof dat alles nog niet genoeg is, moeten de meest intrigerende items ook nog eens uitgevouwen, omgedraaid, tegen het licht gehouden en vanaf de onderkant bekeken te worden. Wat kan een mens bij tijd en wijle ont-zet-tend moe worden van zichzelf. De waarheid is dat ik mezelf nogal eens zoek raak in dit labyrint vol tegenstellingen.

De geur van gember

Terug naar het welriekende zeepje. Dat heet Ginger Morning van Treacle Moon. Het geurt naar versgeraspte gember als je je handen wast. En meteen nog maar een bekentenis: naast in mezelf praten ben ik tevens behept met een hevige afkeer voor bepaalde luchtjes. Citroen bijvoorbeeld. Dan bedoel ik niet die heerlijk frisse, gele vrucht, maar de uit het laboratorium afkomstige lucht. Op een onbewaakt ogenblik heeft men uitgevonden dat dit dé geur is om vervelende geurtjes in het toilet te verhullen.

Als je vervolgens datzelfde luchtje in afwasmiddel, schoonmaakmiddel of handzeepjes gaat gebruiken, is de associatie met het kleinste kamertje snel gelegd. Vanwege deze associatie vind ik alle middelen met citroengeur uitermate vies ruiken. Brrrr.

Heel lang ben ik dan ook op zoek geweest naar het ultieme keukenzeepje. Anti-bacteriële zepen doen mij teveel denken aan kraakheldere, steriele verblijfplaatsen. Geuren met een overdaad aan velden vol uitbundig bloeiende bloemen, prikkelen mijn o zo gevoelige neusslijmvliezen teveel, waardoor ik, na gebruik ervan, als een dolle kat met niesziekte de dag volbreng. En iets met citroen werd het dus ook nooit, evenals alle andere geuren uit de collectie van Treacle Moon.

Dan nu de hamvraag, wat is de reden dat ik deze persoonlijke boodschap even aan jullie kwijt wil? Hmmm, daar moet ik nog over peinzen. Vanavond misschien, in mijn bed. Kort voor het slapen gaan neem ik meestal de dag even met mezelf door. Jawel, vaak begint de mallemolen van perspectieven dan opnieuw in alle snelheid te draaien: van links, van rechts, van bovenop, etc. Vragen, vragen en nog meer vragen. Gelukkig heb ik nu ten minste één houvast: van handen wassen met gembergeur word ik blij en gelukkig.

N.B. Ik word niet gesponsord om dit artikel te publiceren. Bovendien heb ik geen enkele commerciële connectie met Treacle Moon. Ik wil het onderhavige product ook zeker niet promoten, omdat de bestanddelenlijst van de producten behoorlijk wat siliconen, parabenen en alcohol laat zien. Ik schrijf slechts over zaken die mij persoonlijk in beroering brengen en dat is slechts de geur van Ginger Morning.