Ik heb een knipperlichtverhouding met crumble. Als ik denk aan de combi warm fruit onder een krrrrrokant korstje, beginnen mijn speekselklieren een eigen leven te leiden. Meneer Pavlov deed daar ooit uitgebreid onderzoek naar en vanaf die tijd weet den Menschheid alles over geconditioneerd gedrag, het toedienen van prikkels en de daarop volgende reflexen. Dat is fijn om te weten, maar fijner is om de reflexen *slik, slik* meteen op te kunnen schalen naar bevredigende activiteiten.
En daar komt de beroemde kink in de kabel. Nadat al mijn zintuigen om het hardst om de eerste hap geschreeuwd hebben, en ik daar uiterst gewillig gehoor aan heb gegeven, volgt steeds opnieuw De Grote Teleurstelling. Hoewel het fruit zich heerlijk zoet tegen mijn gehemelte vlijt, blijkt de crumble een kleffe, plakkerige substantie geworden te zijn. Niks krrrrokante korrels, niks geen crunchy effect. Het voelt eerder alsof er een lijmkwast in mijn mond bezig is de zaak volledig lam te leggen. Einde Pavlov-reactie.
Het zal vast aan mijn totale incompetentie op bakgebied liggen, want wat stelt het nu eigenlijk voor? Beetje bloem, beetje boter, beetje suiker, beetje door elkaar werken. Eitje. Peanuts. Fluitje van een cent. Blijft over de cruciale vraag: waarom wordt het bij mij nooit dat hemelse gerecht waar onze Engelse buren zo de loftrompet over steken? Het ligt aan mij. Ja, ik begrijp het.
Kwaadaardige crumble
De verhouding die ik gebruik is 100 gr bloem, 100 gr boter, 50 gr suiker. Ovenstand hete lucht 180°. Tijd: 20-25 minuten. Ik weet dat ik niet teveel moet mengen, dat alles ijskoud moet zijn (de laatste keer zelfs boter uit de diepvries door de bloem geraspt). Kan het de verkeerde bloem zijn? Moet het een ander soort suiker zijn? Zet ik de oven te heet, te koud? Ligt het aan die onwillige, geen-zin-om-te-kneden handjes van me? Is mijn karma fout? Staat mijn aureool misschien scheef?
Help deze dame met mogelijke oplossingen de zomer door. De eerste aardbeien hebben zich al aangekondigd en de frambozen staan al te dringen. Ik blijf dol op rood fruit, toegedekt met een laagje knapperigheid. Zonder lijm. Dus voor iedereen die wil/kan helpen: Roept u maar!!
O ja, op de foto een rabarbercrumble. Valt jullie al iets op?
Kijkend naar de foto lijkt het dat vocht uit de vulling over de crumble is gegaan bij het garen. Te vochtig? Of is de crumble te traag gevormd? Heb je de temperatuur van de oven al eens gecontroleerd met een losse oven-thermometer (te koop bij keuken-winkel / Sligro / Hanos)
Want ik mag toch aannemen dat je de goede ingrediënten in de goede verhoudingen op correcte wijze heb verwerkt …
Misschien te weinig suiker? In mijn recept (http://carolinebrouwer.blogspot.com/2011/01/appelcrumble-met-dadels.html) gaat ook 100g suiker. De keukenmachine op de pulse knop, het moeten klonters blijven. Daarna kan je het crumble-deeg nog even terug zetten in de koelkast.
Anders zou ik het ook niet weten, bij mij gaat het altijd goed, tot nu toe. Toch nog maar eens proberen Nell, niet opgeven.
groeten, Caroline
Wat heb je dit avontuur leuk geschreven Nel, zo heb ik van deze crumble gesmuld!
In mijn recept zijn de hoeveelheden boter, bloem en suiker gelijk. Als je heel ‘nat’ fruit gebruikt, dan wordt de crumble gemakkelijk wat zompig. Om dit te voorkomen bedek je de bodem van je bakvorm met een laagje verkruimelde koekjes (petit beurre of zo) zodat het vocht daarin kan trekken.
Ik ken ook alleen de verhoudingen 1:1:1.
En verder wil een theelepel azijn wel eens helpen om de boel ‘flaky’ te houden.
De grote bedrieg tip: Verkuimel er corn flakes door. Maar ja, zo ben ik.
hahahaha
Heb altijd veel succes met m’n crumble − of, nou ja die van Jamie 😉 − vrienden vragen regelmatig of ik die weer eens wil maken! In het recept wordt 225 gr bloem (je kunt ’n deel eventueel vervangen door havermout), 115 gr boter en 100 gr suiker gebruikt. Het staat ook op m’n blog: http://inkellskitchen.blogspot.com/2012/01/appelcrumble.html
En, wat je al zegt het is belangrijk dat je niet te lang mengt. Daarom gebruik ik het liefst gewoon m’n handen; met ’n machine kan het soms te snel gaan en ’t is toch ook gewoon therapeutisch om er zelf mee aan de slag te gaan 😉
Succes met je quest for the perfect crumble!
Hallo Nell
Bak de crumble eens los op een bakplaat en strooi het daarna over de vulling
En het deeg niet te lang doorkneden
het moeten echt kruimels zijn (Caroline schreef het al)
Dus bak de kruimels op het bakblik naast de vulling.
Ze zijn dan gegarandeerd niet zompig..
Succes…
Groetjes….Jeanne
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Dames en heer: blij, blij, blij met zoveel reacties. Al jullie tips in ogenschouw nemend denk ik het juiste antwoord te zien. De verhouding 1:1:1, beetje koekkruimels op de bodem, beetje sjoemelen met cornflakes of crumble apart bakken. Alleen het recept van Kelly/Jamie wijkt dan af, maar is, wie weet, de meest lekkere. Jeuhhhh, kannie wachten op de eerste frambozen. Tegen die tijd meld ik mij weer. Jullie nederige bak-beet dankt julle allen hartelijk
Volgens mij moet je evenveel boter als suiker gebruiken en een dubbele hoeveelheid bloem. Dus dan zou jouw recept wat zompig kunnen zijn door een teveel aan vet door boter / te weinig binding door bloem. Ik vervang een deel van de bloem wel eens door Brinta en/of gecrushte cornflakes. En ik doe ook altijd verpulverde koekjes op de bodem (b.v. bastogne) om het teveel aan vocht in te laten trekken. Je zou het vocht in plaats daarvan ook wat kunnen binden met wat geleisuiker of desnoods maïzena… Hoop dat je hier wat ASN hebt…mijn crumble lukt iig altijd. Succes!
Wel een hele late reactie, maar gebruik eens ruwe rietsuiker, en op het fruit een beetje kaneel strooien.
En het deeg moet echt brokkelen.
Beter laat dan nooit, Maria! Toevallig zat ik afgelopen week te denken om weer eens een crumble te proberen. Ik ga jouw suggestie daar zeker in meenemen. Dank je wel!
Als je dan ook bio appelen en peren neemt, want ik meng deze, dan is het niet zo plat. Dan blijft je crumble lekker krokant. Smakelijk!