Het was de dag van het kapotte schakelmateriaal. Wat houdt dat precies in, vrouwtje Eetplezier? Ik leg het uit. Verlichting, beeld en audio is in dit huis aan of uit te schakelen middels een afstandsbediening. Lekker makkelijk op al die momenten dat je geen zin hebt om een vin te verroeren. Om maar eens een voorbeeld te noemen: je zit in de slotfase van een spannend boek en de schemering valt in, dan moet er dringend een lichtje aan. Of het eindeloze gekwaak op Ned 1 breekt je na twee uurtjes luisteren op en je zoekt snel naar de rustgevende tonen van de Canon in D van Pachelbel.
In de praktijk houdt het wel in dat ik vaak omringd ben door een heel circus aan parafernalia. U ziet het voor u. Een soort Prinses op de Erwt-verhaal. Maar als er dan plotseling een kink in de draadloze kabel komt, kan die gelukzalige Prinsessenmond van me opeens hele lelijke woorden zeggen. U hoort het nu ook direct, vermoed ik zo.
Kaduuk
Niets wat meer kan irriteren dan knopjes die niet doen wat ze horen te doen, namelijk: schakelen. En dat lag dit keer niet aan een kapot relais, zoveel wist ik zeker. Relais hoor je ergens diep van binnen zachtjes klikken; bij een kaduuk relais blijf je dat geluid soms ook horen, alleen gebeurt er niets. Overigens is het woord relais het enige begrip uit mijn technische vocabulaire, een overblijfsel uit onze vroegste jaren samenzijn en ik nog werkelijk de intentie had om in de toekomst geen verschil te willen maken tussen dames- en herenzaken. G fluitend aan de afwas, terwijl ik vrolijk het kapotte strijkijzer zou repareren. Zover is het nooit gekomen.
Enfin, na drie bezoeken aan de plaatselijke bouwmarkt, de kloeke inspanningen van manlief en een veelvoud aan ingehouden vloeken, klikt alles weer lustig aan en uit. Dat is een mooi resultaat. Zonder beeld, licht en geluid is een mens nergens.
Na zo’n volle dag bezig-zijn-met-niets-en-toch-ook-weer-wel kan een mens zomaar behoefte krijgen aan “iets lekkers”. Voor de meeste mensen gaat dat gepaard met visioenen van hoog opgeschuimde slagroompunten of vloeiende chocolade lavacakejes. Nou, dat soort glazuurmolesterende zoetigheden zijn dan weer niet aan mij besteed, maar een fijn, bescheiden dessertje mag dan weer wel doorkomen. Vooral als het óók nog gezonde bestanddelen bevat, zoals fruit in dit recept van blauwe bessen met mascarpone uit de oven.
Kokosbloesemsuiker is zo’n hip modern goedje dat vandaag de dag goed in de markt ligt. Het pretendeert onbewerkt te zijn, dus niet geraffineerd zoals gewone suiker, en zou met zijn lage glycemische index minder invloed hebben op schommelingen in de bloedsuikerspiegel. Ik gebruik een gewoon schepje fijne kristalsuiker, simpelweg omdat ik niet veel verschil zie tussen verschillende soorten zoetstof. Maar gebruik vooral waar jij je prettig bij voelt.
Blauwe bessen met mascarpone uit de oven
Ingrediënten: (4 personen)
200 g mascarpone
150 g blauwe bessen
2 eierdooiers
30 g (kokosbloesem)suiker
Bereidingswijze:
Verwarm de oven voor op 180 °C.
Scheid de eierdooiers van het eiwit.
(Het eiwit kun je eventueel voor een ander recept gebruiken).
Meng de eierdooiers en de suiker onder de mascarpone en roer dit tot een superglad mengsel.
Schep de blauwe bessen in kleine vuurvaste schaaltjes, spreid het mascarponemengsel eroverheen en zet de schaaltjes 15 tot 20 minuten in de oven.
Lauwwarm is dit dessert het lekkerst!
Bron: Puur & Lichter de zomer door van Pascale Naesssens
0 reacties