Hebben jullie ook een droom in het leven? Vast wel, zonder dromen wordt het leven saai en grijs. Mijn utopie is ooit nog eens te wonen in een zonnig land. Met smaragdgroene heuvels en azuurblauwe meren. In mijn fantasie zie ik om me heen overal olijven, tomaten, citroenen en druiven groeien. En dat ik dan in een statig wit buitenhuis woon met hectares land erom heen. Veel bomen ook, gebladerde monumenten die de tand des tijds onverzettelijk hebben weten te weerstaan. En als de zon op zijn hoogst staat, kan ik me in hun schaduw nestelen, terwijl de heerlijkste kruidengeuren om me heen dwarrelen:: salie, rozemarijn, oregano.
In mijn keuken van ballroom-achtige afmetingen prijkt een doorleefde achtpersoonstafel en naast het granieten aanrecht een imposant fornuis, dat dag en nacht brandt. Koele, glanzende tegels op de vloer. Uit de oven komt de geur van een geurige ossobuccoschotel. Ik sla de botermalse slablaadjes droog, snijd dieprode, zongerijpte tomaten in plakjes en garneer ze met zojuist geplukte basilicum ……
In mijn keuken van ballroom-achtige afmetingen prijkt een doorleefde achtpersoonstafel en naast het granieten aanrecht een imposant fornuis, dat dag en nacht brandt. Koele, glanzende tegels op de vloer. Uit de oven komt de geur van een geurige ossobuccoschotel. Ik sla de botermalse slablaadjes droog, snijd dieprode, zongerijpte tomaten in plakjes en garneer ze met zojuist geplukte basilicum ……
Oeps, ik verlies mezelf opnieuw in mijn fantasieën. De oplettende lezer begrijpt al wel waar ik zou willen wonen, namelijk ItaIië. Dat juist dit land een luilekkerland is voor elke lekkerbek, komt me uitstekend uit. Rijkelijk belegde pizza’s en romige bordjes pasta. En dan die wijnen ….. man, man, man (sorry, ik bedoel natuurlijk mens, mens, mens) Italië kent zoveel excellente wijnen, waarvan de meeste ook nog eens het DOC(G)-certificaat dragen. In huize Eetplezier staat er met enige regelmaat dan ook een glaasje fonkelende barolo of robijnrode barbaresco naast ons bordje pasta. Die hoeven echt niet allemaal heel erg kostbaar te zijn, met enig zoekwerk vind je vaak goede wijnen voor een schappelijke prijs.
Dan ken elke streek ook nog eens zijn eigen specialiteiten. Parmaham en Parmezaanse kaas uit Emilia Romagna. Panzanella uit Toscane. Truffels uit Umbrië. En de aller,- allerbeste hazelnoten komen uit Piëmont of Piemonte, een streek in het noordwesten van Italië. Aan de voet van de berg is de letterlijke vertaling. Idealiter gebruik je die dan ook voor deze baci di dama, (te bestellen via deze winkel vol met voortreffelijke Italiaanse producten) maar ook met andere hazelnoten zijn deze koekjes natuurlijk ook erg lekker.
Baci di dama dameszoentjes uit Piemonte
Ingrediënten:
140 gr blanke hazelnoten, 15 min. geroosterd op 150 °C en afgekoeld
140 gr bloem of rijstbloem (glutenvrij), gezeefd
100 gr roomboter, in kleine blokjes, op kamertemperatuur
100 gr fijne kristalsuiker
snufje zout
50 gr bittere chocolade, in stukjes
140 gr blanke hazelnoten, 15 min. geroosterd op 150 °C en afgekoeld
140 gr bloem of rijstbloem (glutenvrij), gezeefd
100 gr roomboter, in kleine blokjes, op kamertemperatuur
100 gr fijne kristalsuiker
snufje zout
50 gr bittere chocolade, in stukjes
Bereidingswijze:
Maal de hazelnoten zo fijn mogelijk in een keukenmachine.
Doe ze in een kom en meng met je handen de bloem, boter, suiker en het zout erdoor, tot je een glad deeg hebt. Als het niet aan elkaar wil plakken, voeg je eventueel 1 eetlepel ijswater toe.
Verdeel het deeg in vieren. Vorm rollen van 2 centimeter doorsnee.
De rollen moeten volkomen glad zijn, zonder barsten. Leg de rollen op een schaal, dek ze af met plasticfolie en zet 2 uur in de koelkast of 15 minuten in de vriezer.
De rollen moeten volkomen glad zijn, zonder barsten. Leg de rollen op een schaal, dek ze af met plasticfolie en zet 2 uur in de koelkast of 15 minuten in de vriezer.
Verwarm de oven voor op 160 °C (150 ˚C hetelucht).
Bekleed 2 bakblikken met bakpapier of siliconen bakmatten.
Pak telkens één rol deeg om mee te werken, het is belangrijk dat het deeg zo koud mogelijk blijft.
Pak telkens één rol deeg om mee te werken, het is belangrijk dat het deeg zo koud mogelijk blijft.
Snijd het deeg in stukjes van 5 gram en rol die tot balletjes. Als je geen weegschaal hebt, hanteer dan het formaat van een flinke knikker.
Uiteindelijk heb je als het goed is ongeveer negentig balletjes.
Leg de balletjes op het bakblik met een beetje ruimte ertussen. Ga door tot al het deeg verwerkt is.
Uiteindelijk heb je als het goed is ongeveer negentig balletjes.
Leg de balletjes op het bakblik met een beetje ruimte ertussen. Ga door tot al het deeg verwerkt is.
Bak in 10 à 14 minuten lichtbruin. Verwissel de bakblikken halverwege de baktijd van plaats in de oven. Laat ze helemaal afkoelen.
Breng intussen wat water aan de kook in een kleine pan. Doe de chocolade in een vuurvaste kom die erop past en laat hem au bain-marie smelten.
Bestrijk de onderkant van een koekje met wat van de gesmolten chocolade en druk daar een ander koekje tegenaan.
De koekjes zijn in een afgesloten trommel ongeveer 1 week houdbaar.
Bron: De Bijbel van de Italiaanse keuken
0 reacties