En toen kwam het vreselijke viruslegertje doodgemoedereerd binnenwandelen. Eerst zetten zij hun kampement op onder mijn koortsige oren. Aldaar wordt er een stevig afweergeschut opgezet, te oordelen aan de vorm die mijn gezicht aanneemt.
’s Nachts begint mijn eigen witte legertje zich met hand en tand te verdedigen tegen die vervelende indringers. Ik bevind mij midden tussen de vuurlinies en voel me daar bepaald niet prettig bij.
Twee dagen met strategisch geweld later wordt het voorhoofd opgesierd met een soort van brandmerk. Een scherp begrensde rode vlek.
De man met verstand van zaken en een stethoscoop om zijn nek weet het te benoemen. Rordelgoos. Soms worden zaken net een tikkie minder vervelend als je ze anders benoemt. Het rordelt en ja, dat doet pijn en het jeukt. Het goost ook en dat is meteen het leuke eraan. Ik mag dingen doen die normaal niet passen bij een fatsoenlijk vrouwmens. Zomaar met een fleecedekentje om me heen zitten niksen, terwijl het 21 graden is. Of met ongewassen piekharen een boekje lezen. Nog even twee uurtjes terug het bed induiken. Helemaal niets eten omdat je totaal geen trek hebt. Of frietjes eten omdat dát nu precies het enige is, waar je wel zin in hebt. Een beetje hangen. Een beetje zitten staren. En veel moeheid uitstralen. Het kan en mag allemaal. Want ik heb rordelgoos!
Sinaasappelbroodjes
Mijn eigen Huisman rordelt loyaal met me mee. Maar zorgt intussen ook voor een gladgestreken huishouden en ziet zelfs kans deze overheerlijke broodjes met sinaasappel en amandel van Levine te bakken. Die gaan er in als de spreekwoordelijke koek. Probeer ze gerust eens te maken. Totaal iets anders als het traditionele koffiebroodje, maar minstens zo lekker. En meen ik daar ook nog een gezond element te herkennen, in de vorm van sinaasappel? Jawel! Ideaal dus voor zieke kipjes als ik.
Je ‘sense of humour’ lijdt er in ieder geval niet onder! Snel weer beter Nell.
Humor wordt helaas niet verkocht bij de apotheek, maar ik weet uit ervaring dat het een supermedicijn is! Dus neem ik elke dag mijn portie ervan. Trouwens, op dit moment wel even naast anti-virale middelen. Dank je, Myriam voor je beterschap en zo.
Shit… en ik maar denken dat alleen een griep ook voldoende was om te mogen niksen, er uit te mogen zien als een opgeblazen marmot en slechts dat te eten waar mijn eveneens aangetaste smaakpapillen wél behoefte aan zeggen te hebben. Blijk ik ook rordelgoos te moeten hebben, waar krijg ik dat? 😉
Beterschap Nell, ik hoop dat wij snel weer opknappen!
Och, lieve Elize toch ,…. Jij ook al ziekjes? Ik verklaar hierbij plechtig dat je óók met gewone griep dingen mag doen, die afwijken van het alledaagse. Slapen, staren, niks doen, zieligzijn. Echt hoor, dat is met een legertje virusbarbaren in je lijfje allemaal geoorloofd. Laat die rordelgozers alsjeblieft bij je wegblijven, zeg! Het is zo al vervelend genoeg.. Veel beterschap gewenst!
Ik hoop dat je toch even van het mooie weer hebt kunnen genieten. Verder lekker doen waar je zin in hebt en je laten verwennen met lekkere hapjes. Die broodjes zien er heerlijk uit!
Ik heb inderdaad even van het weer kunnen genieten, Ellen. Hoewel het heel redelijk met me gaat, blijf ik nog even in de rustigaan-modus hangen. Beter ten goede gekeerd dan ten halve etc. etc. De broodjes waren beslist erg lekker! Tip voor Paul misschien?