Het nieuwe jaar is vandaag 22 dagen oud. Al die tijd heb ik nog geen stukje vlees gegeten, in ieder geval niet bij de warme maaltijd. Er was wat kippenbouillon voor de soep, een half ons beenham op de boterham en een stevige snee ontbijtspek voor door de stamppot. Dat was het wel. En heb ik nu het gevoel iets gemist te hebben? Jawel. Het ronkende, blazende gevoel in mijn buik, die soms wel 2 uur op volle toeren draait om alle dierlijke eiwitten en vetten fijngemalen te krijgen. En dat alles met het uiteindelijke doel de uitgang te bereiken. Wat zegt u? Niet te veel plastische omschrijvingen in een kookblog? Oké, gaat u rustig door met het consumeren van opgefokte varkens en plofkippen. Er komt vast een moment waarop u nog eens terug denkt aan dit stukje.
Pepesan ikan
Vis kan mij daarentegen niet genoeg op het menu staan. Vandaag verse makreeltjes in hete saus, ofwel pepesan ikan, een Indonesisch gerecht. Je kunt natuurlijk heel goed zelf de boemboe (kruidenmengsel) maken, zie bijvoorbeeld voor een goed recept: http://kokkieblanda.nl/indonesian/ikan-laut-vis-en-schelpdieren/2206-pepesan-ikan-kembung-pepesan-van-makreel
Je kunt ook de gemakkelijke huisvrouw spelen en, net als ik, boemboe uit een potje (bijv. Koningsvogel of Indische Kraam) of zakje gebruiken. Qua smaak maakt het niet zo gek veel uit, aangezien de hitte van de lomboks je smaakpapillen toch al behoorlijk lam leggen. Bovendien valt het in die Indische boemboes reuze mee met de aanwezigheid van kunst- en hulpstoffen; er zijn dus weinig redenen te bedenken om ze niet te gebruiken. Als van nature koudbloedige Nederlander vermeng ik ze wel altijd met een aantal lepels tomatenketchup. Dat maakt de hitte net wat draaglijker. En om het gemak verder uit te breiden, gebruik ik ook geen bananenbladeren of stoommandjes, maar doodsimpel de oven. Het is zóndag, mensen!
Op de foto ziet het eruit als …eh ….als ….ja, als wat eigenlijk? Langzamerhand begin ik te begrijpen dat het maken van “smakelijke” foto’s tot Kunst verheven mag worden. Smeltende smaken en goddelijke geuren, al zijn ze nog zo aanwezig in het gerecht, een foute foto brengt er niets van over. Ik begrijp het als jullie allang afgehaakt zijn! Ook deze foto krijgt opnieuw geen schoonheidsprijs. Maar ik kan jullie verzekeren, zodra je het pakketje openvouwt, trekt er een hele karavaan Gordel der Smaragd-geuren door je keuken. Gewoon een keer proberen.
Oven voorverwarmen op 180°. De gefileerde makrelen goed inwrijven met de boemboe en daarna in een met wat olie ingesmeerd stuk alufolie wikkelen. Vouw de folie naar boven toe samen. Zorg dat het pakketje goed dicht zit! Leg de pakketjes op de bakplaat en schuif deze in de oven. Bak de vis in 15 à 20 minuten gaar, afhankelijk van de dikte. Serveer ze in de folie en maak de pakketjes aan tafel open. Geef er witte rijst bij en groene groenten, zoals broccoli of boontjes.
Heerlijk Nell en ik houd ook helemaal niet van plofkippen :-)!
Oei ik at dit afgelopen zomer op Bali, gemaakt door de lieve Wayan, en ik at zelden iets lekekrders!!
Jeetje, wat kan ik niet typen. Ik vind zelfgemaakte kruidenmengels toch altijd wel net wat lekkerder. Valsspelen doe ik ook wel, als ik het doordeweek snel moet. Een andere goede truc is currypastas in grote hoeveelheid te maken en dan in kleine porties in te vriezen!