Pastinaak was eigenlijk nooit zo mijn ding. Om het maar eens in modern Nederlands te verwoorden. Beetje weeïg, smakeloos konijnenvoer zonder fut (om het voor de variatie maar eens in klip en klare Jip & Janneketaal te zeggen). Hoe dan ook, soms dient zelfs een...
In het weekend is mijn trouwe Thuisbakker vaak in een inschikkelijke bui. Niet dat hij dan stamde pede met gigantische bossen bloemen of luxueuze parfums aan komt zetten, zo steekt een man die is opgevoed met spaarzaamheid en een lichte dosis armoede nu eenmaal niet...
Cha, cha, cha, wat zullen we eten? Cha, cha, cha, wie kan het weten? Wie is de man die mij dat zeggen kan? De groenteman …. cha, cha, cha. In mijn jeugd heb ik dit deuntje heel wat keer uit de Philips buizenradio horen schallen. Wie kent deze radio’s nog? Met...
Om eerlijk te zijn heb ik me nog geen moment verveeld tijdens onze sociale onthoudingsperiode. Er dient zich elke dag wel iets aan wat de moeite waard is. Natuurlijk is een kletspraatje met vrienden heel gezellig en is een etentje buiten de deur ook nooit te...
Met enig genoegen stel ik vast dat het opnieuw twee januari geworden is. Dag twee van een vers nieuw jaar met twee tweeën en twee nullen. Zo’n blanco, onbeschreven jaar dwingt tot vooruit kijken. Hoe ga ik de voor mij liggende 363 dagen vullen? Waar worden de mensen...
