Michel Roux jr. (jeweetwel, die van BBC Masterchef) heeft een vader. Met de naam Albert Roux. Die had op zijn beurt weer een broer, genaamd Michel Roux,  voor ons gemak wordt die aangeduid met senior. De oudere Michel dus.

Michel sr. en Albert, beiden geboren in Frankrijk, hebben in Groot-Brittannië en ver daarbuiten een soort gastronomische royalty-status behaald. In 1982 kreeg hun restaurant Le Gavroche als eerste in Engeland drie Michelin sterren toebedeeld. Zij serveerden klassieke Franse gerechten, zoals Soufflé Suissesse, een kaassoufflé met double cream (zie het filmpje op de site).

Toen Albert in 1993 met pensioen ging, nam Michel Roux jr het stokje van zijn vader over. Tot op heden is hij Chef de cuisine van Le Gavroche, nog steeds twee Michelin-sterren waardig.

Zelf is de Franse keuken mij ook met de paplepel ingegoten. Blanquette de veau, bisque d’homard, pêche Melba: termen die me stuk voor stuk bekend in de oren klinken, omdat het thuis gegeten werd.

Ik  schreef er al eerder over: papa was opgeleid tot kok/banketbakker en hoewel hij op latere leeftijd de trein verkoos boven de kachel, is hij natuurlijk wel altijd zijn culinaire kunsten blijven vertonen.
Ik heb dus wat met die Franse keuken. Een trouw volgeling van Escoffier zou je kunnen zeggen, behalve dan dat er in huize Eetplezier zelden/niet/nooit op zijn manier gekookt wordt. Lichtvoetiger, fushion, zonder vlees is meer de trend hier.

Op sommige tijden kan ik echter een ongelooflijke trek krijgen in een medium gebakken tournedootje (zegt Van Dale) tournedostje (zegt het Groene Boekje) met een romige béarnaisesaus. Of in roomboter gebakken tongetjes met een zurige beurre blanc *slik*. Hoewel ik een heel behoorlijke veloutésaus weet te maken, mis ik nog heel veel kennis op het gebied van deze vloeibare smaakmakers.

Sauzen door Michel Roux

Want sauzen maken is een kunst. En Michel Roux sr wordt wereldwijd gezien als meester op het gebied van sauzen en heeft er een schitterend boek over geschreven. In 2008 uitgegeven in Engeland en in 2012 eindelijk in het Nederlands vertaald. Klassiekers krijgen een moderne twist. Licht en verfijnd, simpel en complex, zoet en hartig, met meer dan 200 recepten voor saus is dit hét boek dat bij iedere amateurkok zeker niet mag ontbreken op de boekenplank.

Ik voorzie dat ik uit dit boek heel veel ga leren. Van het maken van salsa’s tot vinaigrettes en van coulis tot sabayons. Nu alleen nog even mijn angst voor het verwerken/eten van rauwe eieren zien weg te werken, maar ook daarvoor gloort er hoop aan de horizon, nl de gepasteuriseerde ei-producten verkrijgbaar bij de groothandel.

Als ik mij dan na verloop van tijd alle vaardigheden van het kloppen en mengen eigen heb gemaakt, kan ik *tromgeroffel* mijn gasten een perfecte crème anglaise voorzetten. Of een overheerlijke bordelaisesaus. En met gepaste trots zal ik dan naar boven roepen: kijk, papa: met losse handen!