Riso (of orzo) is een gedroogde pastasoort Het is gemaakt van griesmeel van harde tarwe. De Cecco noemt het riso. Als ik het bij de Griekse winkel haal, heet het plotseling kritharaki. Ik heb werkelijk geen enkel idee of er wellicht een subtiel bestaat tussen de verschillende benamingen. Feit blijft dat ik het veelvuldig gebruik in mijn keukentje.  Als vulling in de soep. Of ter vervanging van de “gewone” pastasoorten, waar ik dan een saus bij serveer. Ook in salades doet deze vermomde rijstkorrel het uitstekend. Maar wijk voor deze risosalade met geroosterde paprika gerust af als je liever couscous, bulghur of quinoa gebruikt. De smaak wordt in grote mate toch bepaald door de ingrediënten.

Risosalade met geroosterde paprika en kikkererwten

Ingrediënten:
3 rode puntpaprika’s
150 g riso
1 l groentenbouillon
1 grote sjalot, in dunne schijfjes
rasp en sap van 1 citroen
3 tomaten, zaadlijsten verwijderd, in blokjes
200 g kikkererwten uit blik, uitgelekt
1/2 bos peterselie, fijngehakt
1/2 bos koriander, fijngehakt
blaadjes van 4 takjes munt, fijngehakt
fleur de sel en zwarte peper van de molen

Bereidingswijze:
Verwarm de oven voor op 220°.
Leg de paprika’s in een ovenschotel en schuif ze in de oven tot de buitenkant zwartgeblakerd is. Keer ze af en toe.
Neem uit de oven en stop ze in een afsluitbare plastic zak.

Kook intussen de riso gaar in de groentenbouillon volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Laat goed uitlekken.

Meng de sjalotringen met citroenrasp- en sap en laat staan tot gebruik (hierdoor zal de sjalot zijn scherpte verliezen).

Pel de paprika’s en verwijder de zaadlijsten. Snijd in blokjes.

Meng de lauwe riso met de paprika, tomaten, kikkererwten en kruiden.
Roer er ook de sjalot met citroensap en -rasp door.
Kruid royaal met fleur de sel en zwarte peper.

Ik werd voor deze salade geïnspireerd door een recept op het blog van de Vlaamse Annelies Een lepeltje lekkers. Hierop is een grote variëteit aan recepten te vinden met schitterende foto’s die me het water in de mond doen lopen.