In de koelkast lagen drie preitjes te wachten op hun eindbestemming. Ze waren er gedurende de wachttijd niet fleuriger op geworden, maar nog wel heel goed bruikbaar. Ook de scharrelspekjes – ziet hier de bekende uitzondering op het vleesverbruik in huize Eetplezier – lagen al geruime tijd te lonken. Bijna als vanzelf ontpoppen er dan woorden in mijn hoofd: quiche Lorraine.
Hartige taart, met een deftig woord quiche, is een gewild onderdeel van onze dagelijkse voedselvoorziening. Het zorgt voor variatie tussen alle rijst- en pastagerechten door en smaakt altijd even fantastisch. Lukt ook altijd prima en dat is voor een bakkluns als ik iedere keer weer een heerlijke voldoening.
Er zit één “maar” aan quiches: ze zijn vrij machtig vanwege de hoeveelheid aan eieren en room. Door crème fraïche te gebruiken kun je al een behoorlijke dosis calorieën verminderen, maar het is en blijft een stevig hapje. Vooral als er ook nog spek in gaat, zoals in deze quiche Lorraine. Manlief gelooft heilig in zijn zelfverzonnen ideologie dat een beetje vet wonderen doet voor een soepel draaiende spijsvertering; zelf zie ik doemscenario’s voor me van een compleet verstopt vatenstelsel.
Hoe dan ook: ik verzon een list. Zou yoghurt de room kunnen vervangen? Twijfelgevalletje. Alleen door te proberen, zou ik het te weten komen. Zo gezegd, zo gedaan. En eerlijk gezegd is het resultaat haast niet te onderscheiden van de traditionele versie met room. Gebruik wel volle of nog liever Griekse yoghurt, anders wordt het wel een erg armoedig geheel. Consuminderen dient wel leuk te blijven.
Quiche Lorraine de lichte versie
Ingrediënten:
voor het deeg:
150 gr bloem
75 gr boter
1 ei
snufje zout
2 eetl koud water
voor de liaison:
3 eieren
125 ml volle yoghurt of liever Griekse yoghurt
2 eetl fijngesneden peterselie
zout/peper
voor de vulling:
2 à 3 preien
1 ons spekjes (ik gebruik meestal ontbijtspek)
50 gr oude kaas, geraspt
Bereidingswijze:
Kneed van de bloem, boter, zout, het ei en 2 eetlepels water een mooi stevig deegje. Verpak het deeg in keukenfolie en laat het een uur rusten in de koelkast.
Bak het spek uit, verwijder dit uit de pan en bak daarna de in ringen gesneden prei in het spekvet zacht aan.
Verwarm de oven voor tot 180˚.
Rol het deeg uit op een met bloem bestoven oppervlak. Leg het deeg in de vorm en druk het goed aan tegen de randjes. Eventuele scheuren of gaten kun je heel gemakkelijk “repareren”.
Prik met een vork gaatjes in de bodem.
Bak de bodem ca 10 minuten blind. D.w.z.: zonder de eigenlijke vulling, maar mét bijv gedroogde bonen of ongekookte rijst. Het lijkt een extra stap, maar hiermee voorkom je een zompige bodem.
(Tip van Myriam: of spreid een dun laagje panko over de bodem uit. Ook dit is heel effectief).
Klop de eieren met de yoghurt goed los.
Kruid met peper en zout en voeg de peterselie toe.
Lepel het spek-preimengsel in de voorgebakken vorm en dek dit af met de geraspte kaas.
Giet er nu het ei-yoghurtmengsel langzaam overheen, zodat het uitvloeit tot in alle hoekjes.
Bak de quiche 30-35 minuten tot hij goudbruin en stevig is.
Blind bakken is totaal overbodig als je een dun laagje panko over de bodem strooit.
Dat is zo, Myriam. In de meeste gevallen zorg ik voor een niet te natte vulling en bak ik zelf ook niet blind. In dit geval met de prei, durfde ik het risico niet aan. Ik ga je tip overigens wel in het artikel plaatsen, zodat anderen er ook hun voordeel mee kunnen doen! Dank je.
Ik heb hem ook gemaakt. Met room en bladerdeeg (een rol uit het koelvak). Ik heb de prei gestoomd ipv te garen in het spekvet. Het spekvet gooi ik trouwens altijd weg. Panko op de bodem en een perfecte quiche op tafel gezet.
Heerlijk, Myriam! Natuurlijk is het met room nog nét iets fijner van smaak, maar ik ben even op de gezonde toer.