Niets roept zoveel sterke herinneringen en associaties op als een bedwelmende geur. Denk maar eens aan het pellen van een citrusvrucht of het parfum van een geliefde. Ik ben een echte geurtjesaddict. Vies vind ik vaak ook echt vies, wat ik heerlijk vind om aan te snuffelen, blijft dat ook voor altijd.
Het waren de Grieken die de lekkere luchtjes van vandaag introduceerden als gebruik voor het dagelijkse leven. Deze (vaak kostbare) parfums waren zwaar door de toevoeging van mirre en dierlijke geuren als muskus. Wie kent niet de befaamde kleine flesjes Musk of Patchouli uit de jaren ‘60, de beruchte hippiejaren?
Ik kocht ze in een zaakje waar ze allerhande Indiase spullen verkochten. Op een bepaalde manier rook het niet alleen mysterieus, maar kennelijk ook écht bedwelmend, aangezien een toenmalige vriend destijds altijd begerig in m’n nek kroop als ik enkele druppels opgebracht had. Zo’n beetje als een opdringerige wesp in de nabijheid van een honingpot. Het is nooit goed gekomen tussen ons.
Parfumindustrie
Terug naar de echte geurtjes. Vroeger vormde de directe omgeving van Grasse (Fr) het hart van de parfumindustrie. Hieraan kwam eind jaren ‘60 een einde., toen de vraag naar plantendelen zo groot werd dat men uitweek naar landen als Egypte en Turkije. Het vak van parfumeur, ook wel aangeduid als “neus” is slechts weggelegd voor personen met een aangeboren fijngevoelige neus. Een pittige studie biochemie en jarenlang ruiken en snuffelen, vervolmaken de ware parfumeur.
Elk parfum kent 3 verschillende tonen, ook wel noten genoemd. Topnoten geuren het sterkst, maar tevens ook heel kort, zo’n 10 minuten slechts. Citrustonen voeren in dit spectrum de boventoon.
Hartnoten zijn het belangrijkste onderdeel van elk parfum. Deze geuren komen pas na een tiental minuten, kort nadat de topnoten verdwenen zijn. En de basisnoten blijven het langst hangen, soms wel 1 à 2 uur. Vaak bestaan ze uit houtsoorten, zoals sandelhout.
De parfumindustrie kent wereldwijd een omzet van miljarden euro’s; de marketingbudgetten behoren dan ook tot de allerhoogste in de reclamewereld. Denk maar eens aan alle celebrities die hun naam en looks verbinden aan een parfummerk.
Mijn favoriete geuren
Parfum geldt als een sieraad en geeft de persoonlijkheid weer van de drager. Zelf houd ik van kruidige geuren. Zonder citrusnoten, omdat ik niet wil ruiken als een toiletverfrisser, maar ook beslist niet als een zwaar geurende bloementuin. Poederachtige, beschaafde parfums bekoren mij het meest. Als ik ze met elkaar vergelijk, zit er vaak amber of patchouli in. Opvallend.
Mijn absolute favorieten zijn:
White Linen van Estée Lauder
For her van Narcisio Rodriquez
La Petite Robe Noire van Guerlain
Eau de Soir van Sisley
Dune van Dior
Nu ben ik natuurlijk erg nieuwsgierig naar jouw lievelingsgeur. Heb je er meerdere, misschien een geur voor de zomer en eentje voor de winter? Of ben jij iemand die vasthoudt aan dat ene, specifieke parfum en dat ook elke dag gebruikt? Schrijf je reacties gerust onder dit bericht.
Andere beroemde parfums door de jaren heen zijn:
4711 (Keuls water)
Jicky – Guerlain
Nr 5 – Chanel
L’air du Temps – Nina Ricci
Opim – YSL
J’Adore – Christian Dior
Ik vind het altijd opmerkelijk hoe verschillend parfums ruiken op de ene of de andere huid. Zo zijn er best veel geuren die voor mij veel te zwaar zijn, maar bij anderen heerlijk ruiken. Ik gebruik nu al jaren Chanel 19, voorheen had ik graag Roma. Heel vroeger vond ik l’Air du Temps lekker. Ik gebruik overigens liever eau de parfum dan eau de toilette. Uiteraard heel bescheiden allemaal, niets zo vervelend als je aan het eten bent en de parfumgeuren van anderen je neus bereiken.
Heeft te maken met de zuurgraad van onze huid kennelijk. Chanel 19 is ook een heerlijk geurtje. Heb ik zelf ook wel gedragen. Maar zoals je zegt: nooit overdadig, want zo’n walm die achter sommige personen lijkt te hangen, is niet echt fijn. Zeker niet wanneer je je smaakpapillen aan het werk wilt zetten.
Daar zijn de echte lekkerbekken het dus over eens: kijk uit met parfum als je aan tafel gaat! Datzelfde geldt trouwens ook voor wijnproeverijen. Ooit zag ik een mevrouw, volledig gehuld in zo’n bloemige waas, met een kritische blik aan haar proefglaasje nippen. Ik kon me nog net inhouden om een opmerking te plaatsen
Patchouli … mijn zus gebruikte het in haar ‘hippie’-tijd. Vre-se-lijk!
Mijn laatste waar ik nogal gek op ben: Pleasures van Estée Lauder. Lichte en frisse geur.
La Petite Robe Noire van Guerlain gebruik ik meer in de winter.
Romance van Ralph Lauren heb ik al jaaaaren en is een blijvertje.
Pleasures is ook zeker een fijne geur. Wist je trouwens dat daar ook tonen van Patchouli in zitten, Myriam? Echt hoor, ik haal ze er in de winkel meestal meteen uit en volgens de verkoopster klopte het.
Wist ik niet. Ik ruik het in ieder geval niet. Slecht ruiken is soms een voordeel (bij het vervangen van Wannes zijn pamper bijvoorbeeld 😉 ) maar even vaak ook een nadeel. Ik heb trouwens de blauwe Pleasures en daar zit een ondertoon van musk in, geen patchouli (aldus de website van E.L.). Patchouli zit alleen in de witte en ook die vond ik lekker ruiken.