Home » Dagboek » Mijmeringen » Niet elk shotje geeft een fijn gevoel

Niet elk shotje geeft een fijn gevoel

7 01 2022 | Mijmeringen | 0 Reacties

Voorheen noemden we het – in gewoon Nederlands – een oppepper. Wanneer de Engelse vervanger ervoor, de boost, precies geïntroduceerd werd in ons dagelijks taalgebruik, kan ik me niet precies herinneren, maar ik weet nog dat de fris-blozende jongedame in haar smetteloos witte outfit van het geurtjesparadijs mij een peperduur flaconnetje toonde met daarbij de woorden: dit geeft echt een boost aan uw huid. Het was in de tijd dat ik nog in de naïeve veronderstelling verkeerde dat alles wat nieuw op de markt kwam, een zekere verjongende dan wel intensieve werking garandeerde. Inmiddels ben ik weer heel wat jaartjes wijzer en is mijn verzameling “mooimakers” gehalveerd. Ouder worden houd je niet tegen, rimpeltjes en hangvelletjes evenmin.

Terug naar de boost. Dat niet elke oppepper ook daadwerkelijk een positieve invloed op je heeft, heb ik wederom eergisteren mogen ervaren. Ik kreeg mijn derde shotje enkelstrengs, 5-capped messenger-RNA, ofwel de boosterprik. Ja, gezien mijn leeftijd was ik rijkelijk laat. Dat had niets te maken met twijfels van mijn kant, maar meer met het bekende heen-en-weer-geschuif van verantwoordelijkheden tussen RIVM, medisch specialist en huisarts. 

Maar goed, woensdag rond 14.00 uur is het dan toch zover. Het prikje met bijbehorende vloeistof glijdt soepeltjes mijn bovenarm in, waarna het minipleistertje moet zorgen voor het spreekwoordelijke “kusje erop”. Niets aan de hand. Tot een uur of acht. Tegen die tijd begint mijn vaak onbewolkte brein vliegtuigstrepen te vertonen, terwijl iemand stiekemweg een onsje lood op mijn oogleden heeft geplakt.

Vroeg naar bed dan maar, meestal is dat een puike remedie tegen zo’n beetje al het ongerief wat een mens kan overkomen. Dat pakt dit keer toch iets anders uit. Badend van het zweet word ik midden in de nacht wakker. In mijn bonkende hoofd galmt op volle sterkte een klokkenspel. En drie zwaarbeladen vrachtauto’s hebben mij kennelijk niet kunnen ontwijken tijdens hun nachtelijke rit. Kreunend en steunend maak ik manlief wakker, want: gedeelde smart is halve smart. Ik jammer dat elk spiertje in mijn toch al bouwvallige lijf pijn doet. En dat mijn hoofd zo vreselijk zwaar is. Het zal je prik wel zijn, prevelt hij slaapdronken, terwijl hij zich omdraait en rustig verder knort. Tijdens het vervolg van mijn onrustige slaap, droom ik van troostende teddyberen, zacht-wollige fleecevachtjes en opbeurende peptalk. 

De volgende ochtend voel ik me als Alice in Wonderland, alles om me heen lijkt vervormd. Desondanks weet ik de badkamer te bereiken om me na het  reinigingsritueel aan de ontbijttafel te zetten. Hé, dat is eigenaardig, ik heb geen honger! Geen trek hebben is voor een lekkerbek als ik een volstrekt onbekend fenomeen, wat niet veel goeds voorspelt. Nog vóór ik mijn kopje thee goed en wel leeg heb, weet ik dat terug naar bed gaan de beste oplossing voor deze dag zal worden. En dat terwijl overdag op bed liggen voor mij synoniem staat voor langzaam dood gaan. Of zoiets dan toch. Ik doe het eigenlijk nooit.

Ter geruststelling: ik blijf die dag gewoon leven, zwetend, woelend en draaiend, steunend en kreunend, dat dan weer wel. Met andere woorden: in tegenstelling tot eerdere prikken is dit derde shotje is me helemaal niet goed bevallen, ook al was het maar een halve dosis. Enfin, vandaag is de lucht weer wat opgeklaard en heb ik opnieuw met enige gretigheid mijn boterhammetjes en een kopje soep naar binnen gewerkt. So far so good dus. Op naar nummer vier! Mijn voornemen is dan wel om, naast de intramusculaire shot, een tweede, derde, vierde erbij te nemen. Oraal, dus gewoon via de mond in de vorm van extra-sterk spul, zodat ik ten minste een dag of drie verdoofd en volledig gevloerd onder zeil ga. Zonder ook maar iets te merken of te voelen van alles om me heen!  Boost me up, stuiterbal!

print
Eetplezier Foodblog Nell Nijssen

Vond je dit leuk om te lezen?

Op Eetplezier & Meer vind je nog veel meer van dit soort artikelen.
Voel je vrij om rond te kijken op mijn blog vol heerlijke recepten en persoonlijke verhalen.

Liefhebber van bijna alles wat eetbaar is. Altijd op zoek naar nieuwe smaken. Verzamelaar van veel te veel servies. Ik word vrolijk van zon en warmte, ongerepte natuur en vooral van mensen met humor.

Ik ben benieuwd wat je denkt!

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.