Niet normaal. Het regende afgelopen weekend van zaterdagmorgen 09.00 uur tot en met zondagmiddag 17.00 uur. Dan weer miezeren, dan weer hozen. Geen zonnestraaltje te bekennen. Geheel tegen mijn zin, maar tegelijkertijd met alle soorten van genoegens, breng ik beide dagen binnenshuis door. G. trekt ’s morgens nog een snelle spurt om een aantal boodschapjes binnen te halen, waarna we ons rap terug trekken binnen de muren van onze droge en warme vesting.

Twee lege dagen zonder doelen. O ja, toch wel, één taak blijft overeind op deze zaterdag: moussaka bereiden op een anders-dan-anders-manier. Moussaka met feta en Griekse yoghurt. Maar goed, daar hoeft niet meteen aan begonnen te worden. Met vers gezette thee, chocola en Ipad binnen handbereik begin ik aan Paaz, de debuutroman van Myrthe van der Meer over haar opname op de afdeling psychiatrie van een algemeen ziekenhuis. Geweldig boek!

Ik stuiter met haar mee in een lange reeks van depressieve stemmingen. Vol verbazing stort ik me in de absurde wereld van gekte en chaos. Suïcidaliteit is meer regelmaat dan uitzondering op de Paaz. Gelukkig blijft er, ondanks de zwaarte van de thematiek, volop ruimte voor humor. Ik gniffel heel wat af als Emma één van haar gortdroge opmerkingen plaatst. Met een haast klinische kijk op zichzelf weet de auteur zichzelf en haar medepatiënten te beschrijven. Het lijkt erop alsof ze hiermee de broodnodige afstand creëert en daardoor langzaamaan uit een diep dal weet te klauteren.

Rond vijf uur heb ik nog een vijftigtal bladzijden te gaan. Emma heeft net een gesprek achter de rug met één van haar medebewoners en komt plotseling tot het besef dat de vragen die zij stelt ooit ook aan haar werden gesteld. Dat mensen daarom met elkaar moeten blijven praten. Misschien nog niet eens om antwoorden te krijgen, maar meer om vragen te delen. Omdat sommige vragen aan alle antwoorden voorbij gaan. Omdat sommige vragen te erg zijn om je eentje te dragen.

Maar nu moet ik tocht echt aan de moussaka met feta beginnen, anders wordt het een wel erg karige maaltijd vanavond. Terwijl ik de aardappelen schil en de aubergines in schijven, in een vergiet leg en met zout bestrooi, filosofeer ik in gedachten nog wat door over het bovenstaande. Hoewel ik gezegend ben met een sterk mentaal gestel, stel ik mijzelf ook geregeld vragen. In de loop der tijd heb ik ervaren dat het bezig zijn met de vraag an sich mij meer oplevert dan het uiteindelijke antwoord (als dat al bestaat).

Ter zake! Allereerst twee waarschuwingen: gebruik een ovenschaal met een inhoud van ten minste 2 liter. De mijne leek eerst te klein te zijn en dat veroorzaakt vooraf onnodige paniek. Twee: probeer er géén foto van te maken. Het lukt alleen de profs om het geheel op een kiekje er smakelijk uit te laten zien. Bespaar jezelf en anderen een desillusie. Niemand zit op een rommelig zooitje op een bord te wachten.

Moussaka met feta en Griekse yoghurt

Ingrediënten:
400 gr gehakt h.o.h.
1 ui, gesnipperd
1 blik tomatenblokjes à 400 gr
2 tenen knoflook, fijngehakt
1 tl kaneel
1 tl oregano
2 aubergines, in plakken
500 gr aardappelen, even voorgekookt, in schijfjes
150 gr feta, verkruimeld
2 eieren
150 ml Griekse yoghurt

Bereidingswijze:
Bak het gehakt rul in een koekenpan met wat olijfolie.
Bak dan de ui en knoflook een paar minuten mee.
Roer de tomatenblokjes met de kaneel, oregano en versgemalen peper erdoor.
Laat de saus zachtjes 10 minuten doorkoken.

Als je een grillpan hebt om de aubergineplakken te grillen, kun je die gebruiken.
Ik heb de aubergines gebakken in een koekenplan. Wel tevoren bestrooien met zout, in een vergiet een half uur laten staan en daarna droog deppen met keukenpapier.

Verwarm de oven voor op 200°.
Verdeel de helft van de aardappelschijfjes over de bodem van de schaal en schep de helft van de gehaktsaus erover.
Strooi er een derde van de feta over en leg de helft van de aubergineplakken erop.
Herhaal deze stappen nog een keer.
Klop de eieren los met de yoghurt en de rest van de feta en giet dit uit over de aubergines.
Bak de moussaka in de oven in circa 40 minuten goudbruin en gaar.