Januari 1956. Achttien graden onder nul. Bloemen op de ramen. IJspegels aan de vensterbanken. Bevroren leidingen. Kruiken in bed. Koek en zopie. De kolenkachel die roodgloeiend staat te snorren. Want het was Koud! Alles en iedereen ijs- en ijskoud! In die 12e januarinacht moest ik zo nodig uit mijn ei tevoorschijn komen. Het leven zou mooi zijn, hadden ze me daar binnen beloofd, maar het voelde bepaald niet als een warm bad waar ik in terecht kwam.
Februari 2012. De geschiedenis herhaalt zich. IJs, sneeuw, extreme koude. Kinderen rollebollen met glanzende ogen en rode wangen door het witte vloerkleed. Oubollige sleetjes worden tevoorschijn gehaald. Op het talud in het park naast mijn huis, snerpen ze met hun sleetjes oerendhard naar beneden. Ik zie volwassenen jongens en meisjes zich kilometerslang door de bijtende koude heen worstelen. Alleen maar om te kunnen zegevieren bij de finish.
Druipneuzen
Thermo-ondergoed, wollen wanten, oorwarmers en Uggs. Wat hebben we een lol! IJspret heet dat. Het is prachtig. De begrijpende lezer snapt het al: ik vind het prachtig, maar dan alleen om te zien Voor mij geen sierlijke rondjes draaien op het ijs, geen sneeuwballen gooien en al helemaal geen creatief gefröbel met sneeuw dat alleen maar resulteert in zielige misvormde poppen. Ammehoela, blauwe tenen en een bevroren druipneus, dat krijg je ervan.
Jawel, u heeft helemaal gelijk, ik moet mijn knorrigheid zien te beheersen. Het is mij intussen ook duidelijk aan het worden: de weersvoorspellingen maken van mij beslist een ander mens dan ik gewoonlijk placht te zijn. Samen met het kwik zakt ook mijn humeur tot ver onder het vriespunt.
Ik wil zomer. Zon. En warmte, héél véél warmte. Helaas heb ik het niet in de hand en moet ik lijdzaam ondergaan wat Piet Paulusma mij brengt. Om de verschrikkingen van vandaag te kunnen ontberen graaf ik mij in en laaf ik mij gestaag aan het aloude Koek en Zopie. Gemberthee, glühwein, warme chocomel, erwtensoep, that kind of stuff. Zolang de provisiekast nog geen lege planken vertoont, houd ik me flink. Voorzichtigheidshalve heb ik wel nageplozen of Appie’s bezorgservice ook bij mij in de straat komt. Niet! Mochten jullie dus langere tijd geen berichten meer ontvangen uit Huize Eetplezier, willen jullie dan de volgende mensen…….
Sorry, sorry. Ik kan het ook niet helpen. Het ligt aan het weer.
Decembermiddag
Vier uur. De wereld trekt wit weg.
Roerloos leggen rimpels de doorgroefde aarde
bloot. Schemering schrijft roze strepen in de lucht.
Verdwaalde ganzen snateren door ijle stilte
heen. Ik zucht en voel de nacht die aan komt
snellen. Het is koud, zo ademwolkjes koud opeens.
© Nell Nijssen (12-02-2008)
Ik voel helemaal met je mee. Als iedereen klaagt dat het te warm is (30’C) begin ik het pas lekker te vinden. Ik ben dan ook op een tropisch eiland geboren(Aruba). Hopelijk is het allemaal snel voorbij. Hoewel Johan op een Elfstedentocht hoopt, hij is ingeloot, en dat zou ik ook wel leuk voor hem vinden, de laatste was 15 jaar geleden.
Blijf maar lekker bij de warme kachel zitten met een glaasje wijn.
Fijn weekend, Caroline
Caroline, wat heerlijk dat je met me meevoelt. Ik heb het gevoel dat iedereen om me heen bezeten is van dit “gezonde weer”.
Ik leen je schouder even, als het mag …;-)
Ik dacht toch echt dat dit een welkome verkoeling voor je klotsende oksels zou zijn! Ik ben zelf ook geen winterfan. Ben vooral bang voor gladheid (kids enzo). Wel heb ik vd week voor het eerst zelf erwtensoep gemaakt (jeugdtrauma). Het was niet eens zó erg. Verder hou ik wel v winterseten, stampotten, stoofschotels, bonensoep etc.etc. De dagen worden gelukkig al wel weer langer. Gr, Gerry
oei nell, ik zelf ben een grote winterfan 🙂 Ik leef op als het vriest en als de wereld ook nog eens wit kleurt ben ik niet meer te houden. Ik ben dan ook een gelukkig mens nu ik ’s morgens ingeduffeld als een inuït het huis kan verlaten. Zelfs een half uur wachten op de trein bij min zes deert me niet. Mijn wangen gloeien en mijn oogjes blinken. En ik genietttttt…….. 🙂
@Gerry, afkoeling is leuk, maar dit is mij te veel. Bovendien lijkt mijn combiketel bij oostenwind helemaal niet meer te houden 😉 Het ligt allemaal aan mij, want zie de reactie hierboven van Anne
@Anne, dan hoop ik echt dat je nog een tijdje ingeduffeld mag blijven. Het is je van harte gegund. En ik snap ’t ook allemaal best, die ijspret en al die mensen die zo gelukkig worden als er bevroren water op de plassen ligt. Maar waarom ben ik dan ook net in die koudste januarinacht sinds eeuwen geboren?? Ik graaf me weer in …..
Leuk stukje, welnu ik ben ook meer van de zomer…en de hitte!
Vooruit, snel die elfstedentocht, laat iedereen er van genieten, maar dan ook ophouden, met het weer en het er de hele dag overhebben!
Nell toch, ik leef met je mee :-).
Ik ben ook meer voor warm weer (maar ook niet te warm), maar zolang ik niet door de sneeuw hoef met de auto, vind ik het allemaal niet zo erg!
En je stifado lijkt me perfect voor dit koude weer… ik zou gerust mee willen komen eten 🙂
Nog even volhouden en de lente komt eraan!
Groetjes,
Marian
@Eric en Marian: lief, jullie support! Ik geloof dat vanaf zondag betere tijden worden beloofd. Zolang houd ik me vast aan jullie 😉