Mijn trouwe lezers weten dat ik weinig animo voel voor de jaarlijkse feestdagen. Alleen al het vooruitzicht aan overdadige feestdissen en uitbundig eetgeweld is voor mij voldoende om de appetit 180° te doen draaien. Het is niet aan mij besteed, de massaliteit waarmee de mensheid  met een collectief vrede-op-aard-moraal de boze buitenwereld opeens mooier wil kleuren. En dat voor slechts twee dagen. Gekuntselde maakbaarheid. Fake. Alles is nep tussen 24 en 27 december, waarbij het voor velen maar om één ding draait: het individuele welbehagen. Ik houd er in toenemende mate een licht onpasselijk gevoel aan over.

Kerstmis is verworden tot een volstrekt zinloos fenomeen, voor 98% gevoed door een op drift geraakte commerciële machine die ons, liefst vanaf half september, totaal onnozele spullen door de strot probeert te duwen. Bovendien wordt er bovenmatig veel geld uitgegeven aan zgn. pseudo-voedsel. Als het maar véél is. Als het maar exquise namen draagt. En als het maar vooral gemakkelijk te bereiden is.

Het hele jaar rond houdt een deel van de mensheid (nee, niet jij) zich in leven met zielloos voer. Ingeblikte, voorverpakte, vetgemeste, opgefokte, opgeklopte, diepgevroren, uitgekauwde rommel dat nauwelijks de naam voeding mag dragen. Beide Kerstdagen doet men daar nog een schepje bovenop. Tezamen met Appie, met Jamie en Herman. Volledig voorbereide kerstdiners beheersen de reclamefolders. Hup, de oven in en klaar is de Kerstman of –vrouw. Genieten maar. Dat het helemaal niets meer van doen heeft met puur, natuurlijk voedsel, wordt gemakshalve met een paar glazen (slechte) wijn weggespoeld. 

Maar dit jaar is, evenals het voorgaande jaar, alles volledig anders. Ik zie minder kerstversiering in de straten en de run op de laatste kerstboodschappen in de winkel leek ook een beetje futloos. Kortom: de sjeu is er voor veel mensen wel vanaf. Niet zo verwonderlijk natuurlijk, met een vasthoudend virusje dat ons steeds op de hielen zit en zich tot doel heeft gesteld om alles wat de mens aan spontaniteit in zich heeft aan flarden te scheuren. Alles en iedereen weet dat ieniemienie beestje aan banden te leggen. Zelfs met een groepje familie of vrienden samenzijn wordt ons ontnomen dit jaar, terwijl ik dat element nu juist het meest prettige gedeelte vond van het totale Kerstgebeuren. Maar goed, het was wat het was. 

Persoonlijk heb ik de gedwongen ingetogenheid waarmee we Kerstmis 2021 vierden, helemaal niet zo verkeerd ervaren. Minder opgeklopt, met meer eenvoud en bescheidenheid. Met meer ruimte voor inkeer en bezinning, althans daar wil ik in geloven. Laten we er ook maar een beetje aan wennen, dat niet al onze wensen maakbaar zijn. En dat wij onze driften enigszins dienen te beteugelen, als het gaat om zaken zoals bio-industrie, co2-uitstoot, het kappen van bomen, onze buitenproportionele vliegbewegingen, het verkwanselen van de biodiversiteit en last but not least: het overvloedig consumeren van teveel niet-essentiële zaken.

Enige urgentie hierin was al langere tijd zeer gewenst. Want dat er een tijd zou komen dat er een gezonde correctie zou volgen op onze megalomane levenswijze was wel duidelijk. Dat dit anno 2020 realiteit zou worden in de vorm van een virus had ook ik niet kunnen bedenken, maar ik hoop vurig dat afgelopen c-periode toch een soort van kantelpunt teweeg heeft gebracht. Opdat het nieuwe normaal ons minder verdeeldheid, intolerantie en sociale isolatie brengt en ons juist handvatten geeft om te zoeken naar nieuwe mogelijkheden om elkaar te omarmen, te troosten of simpelweg te steunen in moeilijke tijden.

Bruggen bouwen in plaats van bekvechten. Vriendelijk groeten zonder bijbedoelingen. Nooit meer (ver)oordelen. Verwachtingen opzij schuiven. Elkaar de ruimte geven en gunnen. Zo moeilijk kan dat toch allemaal niet zijn? Bovendien wil ik, na deze korte overpeinzing, iedereen bedanken voor alle lieve reacties, inspirerende ideeën en vrolijke verhalen. Geen seconde heb ik me alleen gevoeld in het afgelopen jaar. Dankzij jullie vriendschap en de huidige communicatiemiddelen werd het alsnog een fantastisch jaar! 

Wat heeft Kerstmis 2021 jou eigenlijk gebracht?