Zo’n dag die begint met een hindernis. De bewegingsmelder in de badkamer doet het niet meer. Wat resulteert in geen licht. Life goes on, er is zo één, twee, drie geen oplossing voorhanden, dus reinigen wij onze lichamen in complete duisternis. Tanden poetsen zonder uitzicht is nog wel te doen; anders wordt dat als je je haar in model wilt brengen of een vleugje kleur op je lippen wil aanbrengen.
Nadat alle ochtendrituelen achter de rug zijn, neemt heertje G. een schroevendraaier ter hand en verwisselt de batterijen. Tot dat moment had ik geen flauw benul hoe dat ding aan elektriciteit kwam. Gelukkig bestaat er nog een ander soort mens. Met baardhaar en technisch inzicht. Die fixen fluitend alle onbeduidende storingen in elk willekeurig mechaniek.
Zo niet bij mijn huisgenoot. Uit zijn mond ontsnappen er herhaaldelijk woorden die ik hier niet zal herhalen. Er is iets niet goed, zoveel is duidelijk. Ik hoor iets over oxidatie en houd me wijselijk op de vlakte. G. vertrekt naar de lokale bouwmarkt.
Intussen maak ik de groente voor die avond schoon. Een biologisch bloemkooltje. Geen idee nog wat ik er mee aan wil vangen, maar gaandeweg de dag verstrijkt ontstaat er vaak een idee, is mijn ervaring.
Terwijl het geknutsel aan de bewegingsmelder zich hervat, besluit ik een hapje buitenlucht tot me te nemen. Hoewel het de zoveelste dag is met vijftig tinten grijs aan de horizon en de takken van de bomen zwiepend heen en weer gaan, fluistert buienradar me in dat de temperatuur buiten goed te doen is. Ha, de lente is in aantocht, fantaseer ik opgewekt en vertrek zonder handschoenen.
Hmm, eenmaal buiten moet ik mijn rijke fantasie bijstellen. Nog vóór ik de hoek om ben, heb ik mijn jas tot ver boven mijn schriele nekje dicht geritst. Natuurlijk ga ik niet terug. Iemand van jullie ooit een onwrikbaar, eigenwijs vrouwmens ontmoet? En willen jullie dat graag? Call me ….
Eenmaal thuis aangekomen, hebben mijn handen de vorm aangenomen van ijskoude pinguïnvlerken. Is het puntje van mijn neus vuurrood en hangen mijn oren erbij als gevoelloze signaalontvangers. Lekker, zo’n hapje zuurstof met een gevoelstemperatuur van min achttien. Ik wil warmte! Nu! Bij een kopje warme thee, ontdooi ik gelukkig al een beetje. Maar het is niet genoeg. De avondmaaltijd met bloemkool wordt omgezet naar een pittige, vleesloze curry. Alle ingrediënten zijn voorhanden, dus is er geen enkele belemmering om de maaltijd niet als een warm vuurtje te voelen binnenstromen in het lijf.
Hartverwarmende bloemkoolcurry
Ingrediënten:
½ koffielepel korianderzaad
1 koffielepel garam masala
¼ koffielepel kurkuma
¼ koffielepel pikante paprikapoeder
½ koffielepel komijnzaad, fijngewreven
2 kardemompeulen (kneuzen en de zwarte zaadjes eruit schrapen om te gebruiken)
2 chilipepers, van zaadlijsten en pitjes ontdaan en fijngehakt
stukje gemberwortel, circa 2 cm, geschild en geraspt
2 uien, in stukjes gesneden
1 teen knoflook, fijngehakt
1 kleine bloemkool, in roosjes
2 aardappelen, in blokjes
1 grote winterwortel, geschild en in blokjes
½ blikje tomatenpuree
½ kippenbouillonblokje
100 ml kokosmelk
verse koriander
2 eetl olijfolie
peper
zout
Bereidingswijze:
Zet een koekenpan op het vuur en laat deze heet worden.
Strooi het korianderzaad en het komijnzaad erin.
Haal de pan van het vuur zodra de kruiden knisperen.
Stamp de kruiden fijn in een vijzel. Voeg ook de garam masala, het kurkumapoeder en de kardamomzaadjes toe. Wrijf nog een keer fijn.
Verwarm de olijfolie in een ruime pan op een matig vuur.
Fruit hierin eerst de uien.
Voeg daarna de fijngehakte peper en geraspte gember toe en bak even mee.
Hierna komt de knoflook, die zachtjes mee mag bakken.
Als laatste voeg je de tomatenpuree mee. Bak die ook even mee om te ontzuren.
Blus af met de kokosmelk en een zelfde hoeveelheid water.
Je basis is nu klaar. Dit kan tevoren worden klaar gemaakt, zodat je ’s avonds alleen de groenten hoeft toe te voegen.
Laat de groenten circa 40 – 60 minuten zachtjes pruttelen in de curry. Dit is een beetje afhankelijk van hoe dik de groenten gesneden zijn.
Proef en kruid naar smaak met peper en zout.
Strooi er de fijngehakte koriander over.
Lekker met gekookte witte rijst!
Hallo Nell, wat een heerlijk verhaal en een lekker recept. Hier in huize Niekje ben ik, net als jij, niet van de techniek. Gelukkig is T wel heel handig en heeft hij alle benodigde spullen in zijn werkplaats (aan huis). Ik vraag en hij draait. En dat is erg fijn! Toevallig hadden wij ook een bio bloemkool en ging die de curry in. Ik maakte de boemboe niet zelf maar schepte deze uit een potje. Wel voegde ik tijdens het stoven nog zelf een stuk gember toe en een stengel sereh en een kruidnagel. Toch even mijn eigen swiep eraan geven! Ik heb nu het plan om iets gelijks te gaan doen met een zak sneue (want al wat ouder) spruiten, volgens een tip van jou van vorig jaar: spruiten met Indische twist.
Wat fijn, zo’n handyman in huis inclusief eigen werkplaats! (Zei ze jaloers). Mijn eigen woning is niet supergroot, dus is het behelpen met wat we aan ruimte hebben. Kan best, hoor, curry uit een potje, vooral als je die nog wat aanvult met je eigen ingrediënten. Ben reuze benieuwd wat je van het spruitjesrecept zal vinden.