Wat vooraf ging. Na drie probeernachten op drie verschillende matrassen, twijfelen we nog steeds. Veel dieper kan een mens niet zinken. De beddenmeneer echter sjouwt met een diepgeworteld optimisme de vierde matras naar binnen en wenst ons opnieuw succes toe. Alleen al van dit zichtbaar empathische gebaar, knappen we zienderogen op. Nog één nachtje slapen maar, sussen we elkaar geruststellend toe. Toch passeren er weer heel wat schapen de revue, alvorens we in een onrustige droom belanden.

Naarmate de leeftijd vordert, zouden we ons zelfverzekerder moeten voelen. Older and wiser. Niets is minder waar, helaas. Vooral niet wanneer het om aankopen gaat waar wij aan den lijve veranderingen van gaan merken. Ik noem: schoenen, brillen en stoelen. En dan nu een nieuw bed. Maar vandaag rechten we onze rug en hakken we de knoop door, vertellen we elkaar monter, terwijl we gewassen en gestreken het huis verlaten.

Zwijgend leggen we de weg af naar de winkel waar het Salomon’s oordeel geveld gaat worden. Niet-alledaagse aankopen drukken de laatste tijd zwaar op ons gemoed. Maken we de juiste keuze? Betalen we niet te veel? Hebben we genoeg vergeleken om tot een gefundeerde conclusie te komen? Een beetje eigenaardigheid is ons niet vreemd.

Voor de zoveelste keer overzien we de keurig uitgestalde koopwaar, drukken met stevige hand een kuiltje in elk midden en zuchten we opnieuw hartgrondig. “Stelletje pietlutten zijn we”, zeggen we berustend tegen elkaar. Daar is de beddenmeneer het niet mee eens. Luchtig wuift hij onze bezwaren weg. “Zoveel lichamen, zoveel matrassen. Het is een kwestie van voelen. En proberen”. Dat is de zoveelste opsteker. Manmoedig brengen we dan ook ons besluit ter tafel. Eén keer soft en één keer firm graag. “Verstandige keuze”, knikt de alleraardigste beddenmeneer.

Na deze voor ons doen spectaculaire aankoop, gaan we snel over tot de orde van de dag. Niets geruststellender dan in een bekende omgeving met vertrouwde stoelen op een traditioneel tijdstip een glas druivennat te nuttigen. Ik maak er heerlijke hartige koekjes met manchego en tijm bij. We vieren onze victorie, maar toch vooral het gegeven dat we over een tijdje nooit meer schapen hoeven tellen.

Hartige koekjes met manchego en tijm

Ingrediënten: voor 30-40 koekjes
150 gr boter, op kamertemperatuur
150 gr manchego, geraspt
1-2 theelepels verse tijm, fijngehakt
beetje zout en peper
225 gr bloem

om af te werken:
1 ei, losgeklopt
75 gr manchego, geraspt

Bereidingswijze:
Klop de boter in enkele minuten romig.
Meng de manchego en de  tijm door de boter en breng op smaak met zout en peper.
Voeg tot  slot de bloem toe en meng alles tot je een bal van het deeg kunt vormen. Verpak het deeg in plasticfolie en laat het minimaal 1 uur rusten in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 180 °C en bekleed een bakplaat met bakpapier.

Kneed het deeg kort door en rol het vervolgens op een licht bebloemd werkblad uit tot een dikte van ½ centimeter. Steek of snijd koekjes uit de deegplak met een doorsnede van ongeveer 5 centimeter en leg ze op de bakplaat. Het deeg dat overblijft kun je opnieuw uitrollen.

Bestrijk de koekjes met losgeklopt ei en bestrooi ze met met de overige manchego.
Bak de koekjes 20-25 minuten gaar en goudbruin.