Allerlei bezigheden uit het dagelijks leven bestaan uit twee mogelijkheden: de moeilijke en de gemakkelijke manier. Ik geef de voorkeur aan de laatste. Daarmee blijft er meer tijd over voor andere (lees: leuke, zinnige, interessante) zaken. Ik maak dan ook volop gebruik van de nieuwste elektrische masjientjes. Er was toch een spreekwoord? Iets met goed gereedschap?
De afwas wordt gedaan door meneer Miele en het brooddeeg kneden door Koningin Kitchenaid. Gemak dient de mens, nietwaar? Waarom ik ooit de gedachten moet hebben gehad dat elk apparaat mij bergen tijdwinst op zou leveren, is mij op dit moment een compleet raadsel. Het moet in mijn meest naïeve periode zijn geweest. Natuurlijk brengt niet elk apparaat gemak. De pastamachine bijvoorbeeld. Eén keer gebruikt. Daarna in de kast belandt, waar hij nu droevig wacht op zijn definitieve einde in de grijze kliko. De sapcentrifuge wacht een zelfde bestemming, evenals de foodprocessor.
Goed gereedschap
Er zijn gelukkig wel een heleboel uitzonderingen. Mijn goeie, ouwe Bamix is al 30 jaar oud. Heeft intussen een beetje shabby voorkomen gekregen, maar doet nog steeds pront snorrend wat-ie moet doen: nl. mixen. And I love him. Ook sommige pannen en messen zijn me bijzonder dierbaar. Het Lignum 3 molenmes, de onverwoestbare Scanpan; zij hoeven geen van allen door meneer Miele gemangeld te worden, maar krijgen een liefdevol sopje van me. Waarna ik ze behoedzaam afdroog en terugzet of leg op hun vertrouwde plekje.
Wie ooit een Microplane rasp in zijn handen heeft gehad, weet hoe dat voelt. Alsof je een baby na zijn verschoning in het wiegje legt. De fijne rasp voorziet me van een berg geraspte kaas die alle kenmerken vertoont van een luchtige wolk. Tevens ideaal voor citroenzest. Rechts zijn grovere broer, die zorgt voor perfect gesneden aardappel en wortel. Nikskenie nat of drabbig schaafsel, maar precies zoals het hoort te zijn, stevig en goed te verwerken. In het midden mijn lievelingetje: de mini-mandoline van Rösle. Ideaal voor het schaven van allerlei groenten, zoals knolselderij, wortel, venkel of komkommer. Na het schaven van plakjes kun je er prachtige juliennereepjes van snijden. Gewoon, met de hand en een scherp mes. Ook voor perfecte pommes dauphinois heeft deze mandoline al veel goede diensten bewezen.
Kortom: goed gereedschap is het halve werk. Mislukt een gerecht alsnog, dan geef ik gretig gevolg aan het aloude spreekwoord: a poor craftsman gives his tool debt.
Hm, de mini-mandoline van Rösle, die heb ik nog niet. Wel die chirurgische Microplane raspen. Kost me alleen te snel een flintertje huid, maar het zijn heerlijke dingen …
Uit het hart gegrepen, heerlijk. Hier zwerft ook vanalles rond tot het in de kelder belandt, maar de echt fijne gereedschappen zijn goud waard en worden dan ook heel intensief gebruikt.
Oh jee, je hebt ook die enge antirobottekst opeens. Ik kan dat zo slecht lezen. Ik doe twee pogingen en daarna hou ik ermee op. Sorry.
@Paul: och, een mens kan niet alles hebben. Ook een Leven zonder mandoline kan heel gelukkig zijn ;-))
@Carla: goed te horen dat jij ook allerhande “zwerfvuil” hebt. En o ja, die antirobottekst is heul vervelend. Snap je volledig, maar ik heb het zelf niet in de hand.
Dat je bezoekers die antirobottekst moeten gebruiken, kun je volgens mij ook uitschakelen. Ik geloof dat je dat bij mij niet hoeft te gebruiken. Ik kan het meestal ook niet lezen.
Je schreef het al goed gereedschap is het halve werk!
Ooit, in een ver verleden heb ik een mandoline gehad. Prachtige frieten sneed ik ermee. En mijn vingers. Als een warm mes door boter. Het deed niet eens zeer toen het gebeurde, de kracht van een goed scherp mes….
Ik ging van mijn stokje, heb daarna mezelf verbonden (Ja, toen alleenstaande moeder) en de rommel opgeruimd. Dat ding ver, heel ver weggestopt in de kast en niet meegenomen toen ik ging verhuizen.
En nu?
Nu heb ik spijt. Als haren op mijn hoofd. Want in de keukenrobot geeft het zoveel afwas….
@Es, na die ene keer gebeurt het nooit meer, je vingers er (bijna) afsnijden, bedoel ik.
Ik heb ooit met een sjablonenmesje een jaap in mijn wijsvinger gesneden, waarna ik, telkens bij het ter hand nemen van elk ander scherp gereedschap, indringende alarmbellen hoor en vreemde stemmetjes hoor krijsen in mijn hoofd.
Tuurlijk heb ik nog weleens een schrammetje, maar nooit meer zoals die ene keer ….
Microplane for life! http://www.smaakmaakster.nl/salade-met-of-zonder-goed-gereedschap/ Ook mijn leven maakt het leuker en gemakkelijker. Gelukkig nog geen ervaring met afgehakte vingers, maar ik merk wel dat dat soort ongelukjes altijd gebeuren als je haast hebt.
In de VS kosten de Microplane raspen trouwens de helft van wat je er hier voor betaalt. Als ik in mei ga, neem ik er weer een paar als cadeau mee.