Na zeven trouwe dienstjaren begint mijn HaPeetje nu toch echt een beetje op zijn laatste beentjes te lopen. Hij moet al zes maanden opgekrikt worden naar een beter functionerend level, maar angstige voorgevoelens behoeden hem (of: eigenlijk mij) voor een rampscenario dat uitmondt in enkele dagen grimbekkerij.

Hij is trouwens ook best een lawaaierig type geworden. Soms denkt hij dat hij een Boeing 747 is en naar 3000 voet moet opstijgen of zoiets. Dan kalmeer ik hem op mijn manier door wat mensen overboord te zetten. Dat helpt wel. En hij is ook wat vaker de weg kwijt als vroeger. Geen reden om iets of iemand af te danken, hoor ik jullie denken. Dat is ook zo. Het is de optelsom hè?

Hoe dan ook: met de nieuwste generatie tablets, inclusief 32 Gb geheugen, toetsenbord aan boord zou ik wellicht kunnen gaan zweefvliegen. Dus begeef ik mij monter op pad. In mijn hoofd leef ik nog steeds anno 1975, toen winkelen nog een leuke manier was om je spaarcentjes om te ruilen voor aardige hebbedingetjes. Jammer genoeg vergeet ik steeds dat tijden veranderen.

Even later schuifel ik rond in het walhalla voor elektronicajunks. Behalve ik, lijkt niemand er gek. Iedereen kijkt geïnteresseerd naar de uitgestalde producten, babbelt vlotjes met de aanwezige jongens en meisjes, neemt reusachtige pakken onder hun oksel mee richting kassa, terwijl ik me alleen maar verdwaald voel en de duidelijk aanwezige airco mijn huid en ogen in rimpelig perkament doet veranderen.

Al zoekend ben ik aangeland bij de slowjuicers. Ook dat staat nog steeds op het lijstje. De langzaamaan sapmakers bevallen me niet. Te duur, te groot, te veel afwas. Ha, daar komt een mevrouw aan. Ongevraagd begint ze te vertellen dat ze echt niet zo groot zijn en die afwas .. och, zo gepiept. En héél gezond sap, roept ze welgemoed. En o, ze heeft nu toch een prachtige aanbieding. Als ik me bij die meneer (ze wijst richting een slungelige stoppelbaard) aanmeld voor een andere energiemaatschappij, krijg ik waardebonnen tot een bedrag van € 200,00. Slowjuicer gratis, noppes, voor niets! Ze kijkt erbij alsof ze persoonlijk de euro’s van de boom heeft geplukt.

Haastig vervolg ik mijn weg. Bij de pc-hoek zijn drie jongemannen druk met elkaar in gesprek. Eén ervan ziet iets in zijn ooghoeken bewegen. Met een overdosis gel in zijn haar probeert de jongeman de indruk te wekken vooral slapend rijk te willen worden. Langslopende klanten negeert hij nadrukkelijk. Tot ik eens kuch en hem drie seconden doordringend aankijk. Bah, wat vervelend, een klant die echt iets verkocht wil krijgen. Bah, een vrouw ook nog eens.

Oké, oké, wat wil ik precies weten? Hij houdt niet van vrouwen, hij houdt meer van muren. Althans: daar praat hij tegen; op geen enkele wijze geeft hij mij het gevoel straks weleens tevreden met een product de winkel uit te gaan. Het toetsenbord? Ja, dat moet hij dan gaan vragen. Intern geheugen? Tsja, kan zoveel zijn, maar ook zoveel. Schermgrootte: waarschijnlijk 13 inch, kan ook wel iets minder zijn. Blablabla. Het toetsenbord? Ja, dat zei hij toch: moet hij echt even gaan navragen. Bijna wil ik hem erheen schoppen: gá dan, oelewapper! Na tien minuten zijn onnozele praat aangehoord te hebben, weet ik genoeg.

Wegwezen! Wat doe ik hier? Gauw naar buiten. Frisse lucht!! En snel, héél snel, naar de boekhandel. Er liggen twee oogstrelende boeken op me te wachten. Die hoeven niet opgepimpt te worden, niet afgewassen, ze kosten me geen hoofdbrekens en – ook zo fijn – ik heb er geen deskundige uitleg bij nodig. Alles wijst zich vanzelf. Openslaan. Kijken. Lezen. Ten uitvoer brengen. Heerlijk. Genieten zonder gedoe.

Bonen van Joke Boon

Boek 1 is Bonen van Joke Boon. Met een scala aan originele recepten, bereid met allerhande bonen en peulvruchten, past dit boek prima in het jaar van de boon. Bonen zijn een goed alternatief voor vlees. Als we nu en in de toekomst de hele wereldbevolking willen blijven voeden, zullen deze alternatieven een steeds grotere rol gaan spelen. En alsjeblieft, associeer nu niet direct het woord alternatief met juten zakken, zilvervliesrijst en magere, overjarige hippies die op sandalen love and peace staan te verkondigen, welnee, think out of the box. Klinkt meteen een stuk eigentijdser, niet?

We zullen met z’n allen een denkomslag dienen te maken, op velerlei gebied. Moeder Aarde raakt uitgeput. Door ons. Veelvraters en grootgebruikers, dat zijn we. En als we om te beginnen die vermaledijde bio-industrie tegenwicht willen bieden, kunnen we misschien beginnen met een lekker bonengerechtje. Spinaziesalade met gemarineerde mungboontjes bijvoorbeeld. Of Indiase bonen-noten gehaktballetjes? Burgertjes van Marokkaanse kikkererwten met romige wortelsaus? Deze recepten zijn stuk voor stuk te vinden in het rijkelijk geïllustreerde boek Bonen. Ik trap zelf af met de paprikalinzensoep op blz 53. Jullie horen er nog van.

Superfood van Jamie Oliver

Boek 2: Superfood van Jamie Oliver. Nee joh, ik heb niets, helemaal niets, met het commerciële chiazaad en gojibessen. Nog steeds niet. Ik heb wel van alles met gezond eten. En in mijn optiek staat “gezond” synoniem aan “onbewerkt”. Boerenkool en avocado zitten barstensvol noodzakelijke vitaminen en mineralen en zijn in de meest strikte zin dus ook gewoon superfood. Doel ervan? We streven toch allemaal een optimale gezondheid na? Geloof niet dat je die creëert door junkfood en liters cola naar binnen te werken. Verantwoord keuzes maken op voedingsgebied, daar draait het allemaal om.

Jamie maakt het ons duidelijk in zijn nieuwste boek. Echt, je hoeft heus niet elke dag zo gezond mogelijk te eten, maar zorg dat je een mooie balans vindt tussen deugdelijke maaltijden zonder toevoegingen, afgewisseld met zo nu en dan wat foute snacks. Zoals bij alle boeken van Jamie Oliver weet hij mij op een fenomenale wijze te inspireren. Ga jij niet watertanden van gerechten als earl-greybananenbrood met gegrilde perzik? Of van vistaco’s met een salsa van kiwi, limoen en peper? Veel ontbijt- en lunchgerechtjes ook in dit boek: zoete aardappelmuffins met rode peper, kaas en zaadjes of een fluweelzachte omelet met spinazie, tomaat en Parmezaanse kaas. Allemaal super-onbewerkt, dus superfoodproof! Dit boek is een aanrader voor iedereen die niet alleen graag met eten bezig is, maar tevens zijn/haar gezondheid in het oog wil houden.

N.B. Ik word niet gesponsord om dit artikel te publiceren. Bovendien heb ik geen enkele commerciële connectie met de uitgevers van beide boeken. Ik schrijf slechts over zaken die mij persoonlijk in beroering brengen.