Babi pangang modern version? Huh? Wasda? Ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook niet altijd zo voorzien heb op de termen modern of eigentijds. Een klassiek recept staat of valt bij de gratie van de juiste ingrediënten en een authentieke bereidingswijze. Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als “dichterlijke vrijheid”. Dat heb ik in dit recept een beetje als leidraad aan gehouden. Dus, lieve vriendjes en vriendinnetjes met veel wetenschap van Indonesische of Maleisische kokerij, stay cool please! Ik besef dat dit niets, helemaal niets, te maken heeft met de oorspronkelijke versie van babi pangang.
Van oudsher is dit gerecht een stuk geroosterd varkensvlees waar een zoetzure, rode saus bij hoort. Het grote probleem is dat ik rondom mijn woning nergens vlees durf te roosteren, zonder verbannen te worden naar een onbewoond eiland. Onderstaand recept vond ik een heel acceptabel alternatief. Bovendien hoort er een ingrediéntenlijst die iedereen wel in huis heeft. Laten we eerlijk zijn: is dat gemakkelijk of is dat gemakkelijk? Bij mij komt de gedachte aan een bepaald gerecht meestal acuut op en dan is snel naar de winkel moeten hollen, een behoorlijke hindernis.
Babi pangang (modern version)
Ingrediënten: (4 personen)
500 gr schouderkarbonade, in dobbelstenen
1 eetl appelstroop
2 grote uien, gesnipperd
1 teen knoflook, fijngehakt
3 eetl bruine suiker of 2 eetl gembersiroop
5 eetl ketjap manis
1 bouillonblokje
fikse eetl sambal oelek (of zoveel je denkt aan te kunnen)
1 klein blikje tomatenpuree
maizena
zout/peper
boter of olie
Bereidingswijze:
Kruid het vlees met zout en peper en bak het rondom mooi bruin.
Haal het vlees uit de pan. Fruit de ui en de knoflook zachtjes aan.
Bak de tomatenpuree even mee, om te “ontzuren”.
Roer de suiker, ketjap en sambal door elkaar en voeg dit toe aan het vlees.
Voeg 2,5 dl water, de appelstroop en het bouillonblokje toe.
Laat dit sudderen tot het vlees gaar is.
Bind de saus met een beetje maizena.
Lekker! Ga het ook eens maken. Van die ‘ouderwetse’ ( je weet wel ) word ik altijd een beetje ziek:-(
Die “ouderwetse” kwam van het Chinese afhaalcentrum, bedoel je? Daarin zit vaak de boosdoener ve-tsin. Behoorlijk ziekmakend als je er gevoelig voor bent.
Is een beetje als bij een slechte, Chinees.
En wat betreft de ziek, zwak en misselijk makende ve-tsin, lees daar over eens de
wetenschappelijke onderzoeksrapporten Nell.
Liever geen toespelingen, Eduardus. Verwijs gewoon naar de link, dan kan ik mijn mening evt bijstellen. Het feit dat mononatriumglutamaat door de Europese Unie als veilig additief wordt bestempeld en dat het van nature in allerlei voedingsmiddelen zit, zegt nog niets over het feit dat het je wel degelijk ziek kan maken als er te véél van genuttigd wordt. En dat is precies wat een restaurateur soms doet, te veel MNG toevoegen om meer smaak te suggereren. Foute boel.
Ziet er leuk en lekker uit… allemaal zaken die in huis zijn; alleen naar de slager voor het vlees.
@Eduardus.. maak het ons makkelijk met een link naar het rapport wat je bedoelt.
Anna
Nell, ik heb de indruk dat je een beetje boos op me bent.
En dat is niet de bedoeling, alleen ik ben nogal recht voor z’n raap
Natuurlijk is het zo dat mensen allergisch zijn voor allerlei zaken.
Allergisch zijn schijnt hip te zijn is mij vertelt.
Klein voorbeeldje; mijn nichtje, lief mens, krijgt al puisten als zij langs de deur van een Chinees restaurant loopt (ve-tsin)
Thuis bereid zij een heerlijke pasta zeer rijkelijk bestrooit met parmezaan, begeleid met een zalige tomatensalade……nergens last van.
Wat MSG inname betreft staat deze maaltijd gelijk met een aantal bezoeken aan de Chinees.
Nu enkele bronnen:
http://www.food-info.net/uk/national/msg-report.htm
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16999713
http://junkfoodscience.blogspot.nl/2007/03/science-is-so-inconvenient-to-food.html
Zonodig heb ik er nog meer, Ed.
Niet boos hoor, Ed, ik houd alleen van duidelijkheid. Spreek gerust vrijuit. Ik mijd de discussie niet. Ik heb je links bekeken en doorgelezen. Een paar opmerkingen erover: a) wetenschappelijke onderzoek is, nadat de heer Stapel zijn praktijken onthuld werden, ook niet helemaal te vertrouwen; b) tegenover al jouw links met “wetenschappelijk bewijs” staan een zelfde aantal (of wellicht meer) onderzoeken met tegengesteld bewijs. MSG is wél slecht voor de gezondheid; c) de van nature aanwezige hoeveelheid MSG in kaas, tomaten e.d. bevindt zich in een natuurlijke, biologische keten aminozuren. Als additief in de voedingsmiddelenindustrie is het geïsoleerd; d) in de moderne voedingsmiddelen wordt het te pas en te onpas gebruikt. Ongemerkt krijgt de naïeve consument er veel meer van binnen dan wanneer je een tomatensalade eet of een portie oude kaas eet. MSG als toevoeging aan eten is totaal overbodig. Behalve dan als je smakeloze voedingsmiddelen wilt oppimpen, met als enig doel de consument voor de gek te houden door een “hoog op smaak” product in de markt te zetten en met de verkoop ervan jezelf te verrijken. Ik ben en blijf een tegenstander, hoewel ik moet toegeven dat het controversieel onderwerp is.
Aanvulling: je schrijft, dat ze te veel MSG toevoegen.
Dat is onzin Nell, de eigenschap van MSG is dat als je teveel toevoegd de smaak afschuwelijk wordt en dat is dan het omgekeerde wat je bereiken wilt.
Ed.
Wat ontzettend leuk om te horen, Manon, dat je het recept gevolgd hebt en het dus kennelijk goed bevallen is. Ik vond het zelf ook heel smakelijk. Dank voor je enthousiasme!
Ach, je hebt nu eenmaal gelovigen en ongelovigen dat houd de discussie levend.
Televizievoedseldeskundigen buitelen over elkaar heen met hun theorieën, dikwijls lijnrecht tegenover elkaar staand.
Wat vandaag vaststaat is morgen van tafel geveegd.
En om nou die Stapel bij de discussie te betrekken, ach.
Je hebt het ook over voedingsmiddelen oppimpen, dat is toch van alledag?
Beetje suiker in de koffie, snufje zout en peper over je biefstukje en zo.
Zo heb ik zelf altijd die light producten gewantrouwd, zoals die met “petrochemische” troep gevulde plastic bakjes wat ze dan gezonde boter noemen.
Nou blijkt weer dat “echte” boter toch niet zo ongezond is als altijd is beweerd.
En ga zo maar door.
Ik let altijd heel goed op wat ik koop en eet, maar ik ben ook weer geen zeur.
Mensen zijn dikwijls zo hypocriet vind ik.
Prettig weekend Nell.
Da’s een recept waar je als NL-er in Italië blij van wordt. Bedankt Nell!
Net zoals ik heul blij word van al jouw fijne Italiaanse lekkernijen, Antoinette.
Beste Nell, ik lees mee, altijd met vermaak. Ook nu weer een lekker recept, maar ik mis wel de gember die er, volgens mij, echt in hoort. Of is dat mijn dichterlijke vrijheid? 😉
Hoi Marja, uiteraard horen er in het originele recept nog meer specerijen en kruiden, maar dit is de moderne versie. Helemaal niet echt dus
hi Nell, een recept naar mijn hart!! Inderdaad zo’n voornemen – ga ik ooit nog eens doen – en dan dus niet doen natuurlijk. Ik ga jouw versie echt uitproberen, want babi pangang is hier in Frankrijk uberhaupt niet Te krijgen. Ben reuze benieuwd! Bedankt voor het recept. Fijn weekend. Groetjes uit Frankrijk, Lisette
Leuk o.m weer eens van je te horen, Lisette. Ik denk dat recept door de zoetige saus wel in de smaak gaat vallen. Scherpte, het zuurtje en het zoetje zijn naar eigen wens in te vullen. Succes!