Als iemand die ijsjes staat te verkopen op de Zuidpool. Zo voel ik me op deze zaterdag. Zo’n dag dat er niemand op mij zit te wachten. Oké, het grote voordeel is wel dat het rust en ruimte schept in het vaak rusteloze hoofd.

Eerst moet ik nodig een goede vriendin bellen. Of ze geen boodschappen nodig heeft met het weekend voor de deur. Volgens de papieren mag ze na haar staaroperatie weliswaar alles doen, maar wel op het gemakkie. En sinaasappels of aardappelen sjouwen is best een heftig ding. Gelukkig is alles in orde met haar en heeft ze nog voor drie weken eten in huis.

Mooi. Dan kan nu de dag echt beginnen. Het plan is een recept uit het boek Simple Food van van Sergio Hermans te maken. Het befaamde Zeeuwse spek, naar een DIY recept. Helemaal onvoorbereid ben natuurlijk ik niet. Het 1 kg wegende stuk Livar buikspek ligt al een dag geduldig te wachten, tot hij in zijn pekelbadje mag. Het is echter juist dat pekelbadje dat me nu enige kopzorgen baart. Volgens het recept moet ik suiker, zout en kruiden mengen. Ja? En dan? Ik zie nergens een hoeveelheid water staan. Potjandorie. Google erbij dan maar. Daar lees ik over het zgn “droogpekelen” waar expliciet bij spek voor gekozen wordt. Holy Mozes, saved by the bell!

Het zou totaal niet ondenkbeeldig geweest zijn als ik er, navigerend op eigen gevoel en intuïtie, een litertje water bij gekieperd zou hebben. Wat een ergernis toch, recepten die niet volledig zijn. Niet elke amateurkok heeft een vrachtwagen aan basiskennis in zijn culinaire rugzak. Hoppa, het spek ligt eindelijk in zijn verwenbadje. Hij/zij mag er 24 uur in vertoeven, om daarna voor 48 uur in de marinade te gaan. Het zijn best ingewikkelde zaken, zo’n Zeeuws spekje from scratch in je eigenste keukentje maken. Maar een beetje experimenteren met culinaire zaken blijft altijd leuk. En bovendien zit er toch niemand op mij te wachten vandaag.

Dus rommel ik nog wat verder met potjes en pannetjes. Bereid een frittata met aardappel, uien en veel kruiden voor. Was de sla en maak guacamole. Rooster puntpaprika’s, doe ze door de blender en schep er een fikse lepel ricotta met balsamico en pepersaus door. Dit resulteert in een smakelijk smeersel voor op een toastje.

Als het eenmaal 16.00 uur is, begin ik toch opeens het vermoeden te krijgen dat er best wel eens iemand op me zou kunnen wachten. Nou, komaan dan, laat de zaterdag maar beginnen! Voel je welkom. Ontkurk de wijn. Schuif aan. Eet. Drink. Vier het leven!

P.S. Het recept voor het zelfgemaakte Zeeuws spek houden jullie van mij te goed!