Ik heb ze nog maar kort geleden ontdekt. De Frankenthaler druiven. Goed, volgens mijn lief ontdek ik de wereld elke dag opnieuw. Ik kan namelijk verbaasd roepen dat er opeens een lantaarnpaal tegenover ons huis is geplaatst. Terwijl die daar al enkele jaren geleden is gezet. Of ik verdwaal wederom in mijn favoriete wandelbos, in paniek zoekend naar de uitgang. En moest ik lang geleden, toen ik nog maar kort in mijn huidige woonplaats woonde, van de zuid- naar de noordkant, dan begaf ik mij aarzelend van herkenningspunt naar herkenningspunt. Kennelijk zit er een kink in de kabel die loopt tussen mijn ogen, waar dus helemaal niks mis mee is, en mijn harde schijf. Nou ja, er valt goed mee te leven. Kwestie van af en toe resetten.
Ge gleuft het nie, opeens (nou ja, zo opeens was het dus niet) heb ik een heuse groentejuwelier ontdekt. Zomaar, bij mij om de hoek! Waarschijnlijk ben ik er de afgelopen maanden al minstens 50 x langsgekomen. Het half-open winkeltje, ingeklemd tussen de kledinggigant die het &-teken uitgevonden heeft en een zaakje waar ze allerhande bling-bling verkopen om jezelf mee te versieren. Not my kind of stuff. Tot ik vorige week alle groenten uit mijn Biologische Groentetas al opgebruikt had en er naar alle waarschijnlijkheid die avond gewoon weer met opengesperde bekjes gewacht werd op voedsel.
Zo’n groente-speciaalzaak is normaliter voorbehouden aan locaties als de PC Hooft of de Brink in Laren, waar in Armani kleding gestoken, hooggehakte dames om vijf voor zes hun stronkje witlof kopen. Bij deze groentejuwelier zag ik een verzameling paddenstoelen zoals ik die alleen kende van mijn sporadische bezoekjes aan ISPC. Girolles, pied blue, enoki, het was alles goud wat er blonk! Blozende granaatappels, fluwelige vijgen, witgouden venkels, glanzende honingtomaatjes ….. een kind in een snoepwinkel kon zich niet verrukter voelen als ik.
In mijn eigen suffige woonplaats, waar tot voor kort de culinaire hoogtepunten bestonden uit échte Zeeuwse babbelaars en bruingesuikerde bolussen, is nu een culinaire hemel gevestigd. Een gezónde hemel welteverstaan. Eindelijk gerechtigheid! Eindelijk hoef ik niet meer om kwart voor zeven op de markt te staan om nog iets van bijzondere aard te kunnen kopen.
Frankenthaler druiven
Ik gun deze enthousiaste ondernemers een uiterst voorspoedig en winstgevend bestaan. Als voorproefje kocht ik er alvast een tros Westlandse Frankenthaler blauwe druiven. Uit de kassen van het Westland. Druiven zoals die vroeger een fruitmand sierden, met de authentieke fris-zoete smaak. De smaak van vroeger ….
Begrijp ik nu goed dat mijn woonplaats ook jouw woonplaats is?
wachtwoord?
Hahhaa, voordeel is dat je elke dag weer opnieuw het mooie van verwondering en verbazing mag ervaren. Niks mis mee.
😉
Nel, allereerst mijn complimenten voor je leuke blog, ik lees geregeld met je mee en geniet dan van je gezellige schrijfsels. Als je bij je groentejuwelier allerlei lekkers gekocht hebt, moet je eens verder lopen en dan voorbij de hakkenbar naar rechts. Een stap of 30 (of 40 of 50) verder heb je aan je linkerhand een “aziatisch georienteerde” toko en als je dan nog een stap of wat verder gaat kom je aan je linkerhand een “midden-oosten” toko tegen. Errug leuke winkeltjes met allerlei kruiderij en buitenissigheden. Dat “aziatisch” en “midden-oosten” komt uit de mond van de eigenaar van het “midden-oosten”, want ik beging de kapitale vout om het allebei “indische toko’s” te noemen maar dat zat mij niet glad en ik werd dus fijntjes gecorrigeerd door meneer het middenoosten himself. Ondanks alles …. leuke winkels waar de olifantensupermarkt niet tegen op kan (denk ik, want daar kom ik nou niet dagelijks). By the way… een bezoek aan jou woonplaats is voor ons een ontsnapping uit ons zeeuwse kleidorp, waar we wel met plezier wonen, maar waar de groentejuwelieren en de toko’s niet voor het oprapen liggen.