Even was ik geneigd om deze post als titel “Oma’s ouderwets lekkere appeltaart” mee te geven. Toch maar niet gedaan, want bij nader inzien heb ik mijn beide oma’s nooit met het maken van appeltaart in de weer gezien. Mijn rondborstige en immer met rooie wangen getooide oma van vaderskant was dol op Bossche Bollen (die ze dan ook wekelijks op zaterdag kocht om zichzelf ongegeneerd mee te verwennen) en de andere oma was een vrolijke tuinierster, die een constante drang had om onophoudelijk haar hofje vol boerenbloemen te schoffelen. Geen van beiden heb ik ze ooit iets zien bakken. Nog geen zandkoekje. 

Oma’s appeltaart is bedacht door slimme marketeers, die deze listige term meegeven aan verpakkingen vol knutselwaar. Daarmee verleiden ze de naïeve consument tot het kopen van een product, waaraan de suggestie wordt meegegeven dat de inhoud ervan precies zo ruikt en smaakt als dat wat oma je in je kinderjaren voorschotelde. En dat allemaal in een setting van genoeglijke verwennerij, pluchen kleedjes op de tafel, kneuterige gordijntjes voor de keukenraampjes en een kolenkachel die roodgloeiend stond te loeien. Nou ja, zo ongeveer zag het er althans uit in mijn vroegste levensjaren. Afgezien van die bakkende oma dan.

Het was lang, té lang geleden dat er in huize Eetplezier ouderwets lekkere appeltaart werd gegeten. Terwijl deze snoeperij, ondanks zijn alledaagse uitstraling, toch zo geweldig lekker kan zijn. Alleen al voor de appel-kaneelgeur die door je huis zweeft zodra de taart in de oven staat, mag je me gerust elke nacht wakker maken. Vanzelfsprekend was Rutger van den Broek opnieuw de aanjager van dit geheel. Let’s start! 

Ouderwets lekkere appeltaart met amandelspijs

Ingrediënten: (voor 10-12 punten)
350 gr bloem
2 tl bakpoeder
rasp van ½ citroen
¼ tl zout
1 tl vanille-extract
175 gr witte basterdsuiker
½ ei, losgeklopt
250 gr boter, op kamertemperatuur

voor de vulling:
125 gr amandelspijs
½-1 ei, losgeklopt
5-6 grote appels (bijv. jonagold of goudrenet), geschild en in partjes
2 tl kaneelpoeder
3 eetl custardpoeder
2-4 eetl witte of lichtbruine basterdsuiker
60 gr donkere rozijnen
100 gr abrikozenjam voor de afwerking

Bereidingswijze:
Doe alle ingrediënten voor het deeg in een kom en kneed er met je handen of met een (hand)mixer met deeghaken een samenhangend deeg van.
Kneed vooral niet te lang: zodra je een bal van het deeg kunt vormen, is het goed.
Verpak het deeg in plasticfolie en laat het minimaal 1 uur rusten in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 180 °C.
Vet een springvorm van 24 centimeter doorsnede in met boter en bekleed de bodem met een stuk bakpapier.
Kneed het deeg nog kort door en rol ¾ van het deeg op een licht bebloemd werkblad uit tot een dikte van 4 millimeter.
Bekleed hiermee de bodem en zijkant van de springvorm.

Meng de amandelspijs met het ei tot het makkelijk smeerbaar is en verdeel dit over de bodem.
Doe de appelpartjes in een kom en meng deze met de kaneel, het custardpoeder en de basterdsuiker.
Voeg als alles goed gemengd is de rozijnen toe en doe de appelvulling in de taartvorm. Druk de appelvulling stevig aan.

Rol van het overgebleven deeg slierten en leg deze als een raster over de taart.
Bestrijk het deeg met het losgeklopte ei en bak de appeltaart in 65-80 minuten goudbruin en gaar.
Als de bovenkant van de taart tijdens het bakken te donker dreigt te worden, bedek deze dan met een stuk aluminiumfolie.

Laat de taart volledig afkoelen voordat je de springvorm verwijdert.
Doe de abrikozenjam in een steelpannetje en verwarm deze al roerend.
Bestrijk de afgekoelde taart met de abrikozenjam.

Bron recept: de 100 allerbeste recepten van Rutger bakt