Zout is, samen met vet, een van de belangrijkste smaakmakers in onze voeding. Ook in spreekwoordelijk opzicht wordt er veelvuldig met zout gestrooid. Kijk maar: het zout in de pap niet waard zijn. Of het zout in de pap verdienen. De ongezouten waarheid. Iets met een korreltje zout nemen. Op alle slakken zout leggen. En heb je het ooit zo zout gegeten?

Zout dus. Een essentieel onderdeel van ons dagelijks leven. Tegenwoordig te koop in allerlei varianten. Persoonlijk ben ik meer een zoute- dan zoetekauw, dus heb ik naast het gewone tafel- en zeezout, ook een potje fleur de sel uit de Camargue en Maldon flakes in mijn keukenkastje staan. Allemaal gewonnen ergens ver weg. Sinds kort wordt er echter ook zout gewonnen in mijn eigen Zeeland, Zeeuwsche Zoute genaamd. 

Het vindt zijn oorsprong in het pittoreske vissersdorp Bruinisse op Schouwen-Duiveland. Bruinisse is gelegen aan het grootste nationale park van Nederland, de Oosterschelde. Deze locatie is een uitgelezen plek om zout te winnen, aangezien de nabijgelegen zandplaten, oester- en mosselbanken het water op een natuurlijke wijze zuiveren.

Dit zout herbergt dan ook alle kenmerken van Zeeland in zich. Een fris-zilte geur, de smaak van pure ongereptheid en de verlokking van een groen-blauwe oase.

Bovenop deze focaccia kun je het zien glinsteren. Het smaakte verrukkelijk. Maar ook wat flintertjes van deze Zeeuwsche Zoute op een stukje verse zalm of een zacht gekookt eitje is een zalige gewaarwording.

Focaccia met Zeeuwsche Zoute

Bereidingswijze:
Verkruimel de gist in een kommetje en giet er 25 milliliter lauwwarm water bij. Roer tot het is opgelost.

Doe de bloem, semolina en het zout in de beker van een standmixer met deeghaak. Laat de machine heel even draaien om het te vermengen.

Doe dan het gistmengsel, 500 milliliter water en de olijfolie erbij.

Laat de machine 20 minuten kneden op medium snelheid. Het moet een elastisch deeg zijn, dat loslaat van de randen van de kom.

Haal uit de kom en vorm tot een bal. Doe weer terug in de kom, dek af met een theedoek en zet 3 uur op een warme plek om te rijzen.

Stort het deeg daarna op een met bloem bestoven werkblad. Trek en duw het deeg met je handen plat. Leg het op een met olijfolie ingevette bakplaat. Spreid het met je vingers uit naar de hoeken. Smeer met een kwastje de resterende olijfolie erop. Dek af en laat nog 30 minuten rijzen.

Verwarm intussen de oven voor op 210 °C.

Maak met je vingertoppen een heleboel kuiltjes in het deeg. Strooi de rozemarijn en de Zeeuwsche Zoute over de focaccia.

Bak 15 à 20 minuten, of tot de focaccia mooi goudbruin is.

Bron: de Bijbel van de Italiaanse keuken

Noot: Dit zout werd mij ter beschikking gesteld door Zeeuwsche Zoute. Dit feit is niet van invloed geweest op mijn oordeel. Ik schrijf slechts over zaken die mij persoonlijk in beroering brengen.