Het moest allemaal vlug-vlug op die vroege vrijdagmorgen. Nee, niet het eten bereiden, daar houd ik niet van, maar het inpakken-en-wegwezen-ritueel op die bewuste dag. De zon liet zich van haar allerbeste kant zijn en ons houten hutje achter de duinen lokte. Nu ben ik normaliter een persoon die van strakke agenda’s houd, liefst plan ik accuraat tot 4 cijfers achter de komma, alleen gooit het sterk wisselende Nederlandse klimaat soms handenvol roet in het eten. Zo is het ijsbeertjesfris, om een paar dagen later plotseling om te slaan naar eierkooltjeshitte. Dan dient de agenda aangepast te worden, dat begrijpt u.

Enfin, het inpakritueel kennen manlief en ik na twintig jaar heen-en-weer reizen van Zuid-Beveland naar Schouwen-Duiveland inmiddels op ons duimpje. Luchtig plunjegoed in de koffer gooien, telefoons/IPads (+ opladers), zonnebrillen, medicijnen, planten water, vuilnis wegbrengen en als laatste: inspectie van de koelkast. Wat moet er mee en wat kan blijven staan? Oeps, wat stond er ook weer in die schaal? Als ik het aluminiumfolie verwijder, komt alles me weer loepzuiver voor de geest: ik wilde falafel maken, from scratch zoals men dat tegenwoordig in goed Nederlands noemt. In het schaaltje bevinden zich twee dagen geweekte kikkererwten.

Die kan ik onmogelijk laten staan. Meenemen is geen optie, een blender behoort niet tot de standaard-uitrusting op ons buitengoed. Dus sta ik om half negen ‘s morgens kruiden te hakken, ui te snijden en het geheel te mengen, zodat dit kant-en-klare mengsel kikkererwtenmengsel zonder problemen vervoerd kan worden. Achteraf gezien heeft deze onverwachte wending een prima oplossing in zich. Frituren in de buitenlucht is stukken minder erg dan in mijn kleine keukentje thuis. 

Het uiteindelijke resultaat viel me niet tegen, vooral ook vanwege de aanzienlijke hoeveelheid tzatziki die ik eroverheen drapeerde, maar ik kan me zo voorstellen dat het smeuïger moet kunnen. Volgende keer ga ik in plaats van het bakpoeder een eitje erdoor mengen. Gewoon, als experiment, kijken hoe dat uitpakt.

Falafel de van oorsprong vegetarische balletjes

Ingrediënten: (voor 12 -15 balletjes)
250 kikkererwten (gebruik géén blikerwten)
1 ui gesnipperd
2 teentjes knoflook, fijngehakt
half bosje peterselie, grof gehakt
half  bosje koriander, grof gehakt
1 groene peper, zonder zaadjes, grof gesneden
1 koffielepel kurkuma
1 koffielepel gemalen komijn
1 eetlepel korianderzaad
1 theelepel bakpoeder
zonnebloemolie om te frituren

Bereidingswijze:
Laat de kikkererwten in ruim water 2 dagen weken in de koelkast.

Pureer de uitgelekte kikkererwten met de rest van de ingrediënten (behalve de olie) en wat zout en peper in de keukenmachine tot een pasta. Proef of de falafel goed op smaak is.

Verhit de frituurolie in een frituurpan of wok tot 180 ºC of tot een blokje brood goudbruin kleurt.

Vorm met twee natte lepels bolletjes (liever gebruik ik mijn handen) van de kikkererwtenpasta en frituur ze met 4-5 tegelijk goudbruin en knapperig. 

Bron: Bismilla Arabia (bewerkt recept)