En het plezier in bakken dendert voort! Wie had ooit gedacht dat ik nog eens lol zou kunnen krijgen in onhandelbare deegjes? Ik zelf wel als aller-, allerlaatste persoon. Waarmee maar weer eens gezegd kan worden dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn.

Het leuke (en gemakkelijke) aan dit koekje is, dat het bestaat uit gelijke hoeveelheden bloem, boter en suiker. Als je dus een kopje of iets anders in huis hebt dat gelijk staat aan 150 gram, dan kun je je weegschaal in de kast laten staan. Easy peasy. Gemak dient den mensch, nietwaar?

Ik merk ook dat ik er nu pas achter wil komen, hoe de verschillende soorten deegjes ontstaan. In tegenstelling tot koken, vergt bakken veel meer precisie en nauwkeurigheid en bestaat er een groot arsenaal aan technieken. Het onderstaande recept is bijvoorbeeld een roerdeeg. Dat is weer heel wat anders dan een zet- of wrijfdeeg. Op YouTube kun je verschillende filmpjes vinden die je tonen hoe je het beste te werk kunt gaan.

Kattentongen een delicaat koekje

Ingrediënten: (voor circa 40-50 koekjes)
150 gr boter, op kamertemperatuur
150 gr poedersuiker
¼ tl zout
1 tl vanille-extract
1 ei, op kamertemperatuur
150 gr bloem

Bereidingswijze:
Verwarm de oven voor op 180 °C (of 165˚ C hete lucht) en bekleed een bakplaat met bakpapier of een siliconenmatje.

Roer de boter, poedersuiker, het zout en vanille-extract glad in een kom.
Roer het ei en tot slot de bloem erdoor.

Doe het deeg in een spuitzak met een glad spuitmondje
van 9 millimeter.
Spuit het deeg in staafjes van ongeveer 8 centimeter lengte op de bakplaat.
Houd voldoende tussenruimte, want de koekjes lopen in de oven nog wat uit.

Bak de koekjes in 7-12 minuten tot de randjes goudbruin zijn, het midden blijft wat bleker.
Laat ze afkoelen op een rooster.

Oké, er is altijd weer een versie van “baas boven baas”. Deze klassieke kattentongen worden nóg lekkerder als je één zijde ervan na het bakken in pure chocolade doopt. Dat is voor deze beginnende keukenprinses net een brug te ver, maar mocht je zelf een choco-addict zijn, laat je er dan vooral niet van weerhouden om zo’n chocodoopje toe te passen.