*Deze locatie is inmiddels definitief gesloten *

In vakantietijd hoef ik niets ingewikkelds. Geen recept om uit te proberen. Geen pruttelende pannen op het vuur. Al mijn kookboeken staan bedremmeld naar me te loeren. Zijn ze afgedankt? Niet meer in tel? Ik aai ze eens liefdevol over hun ruggetjes en spreek ze geruststellend toe. Over een tijdje, jongens, dan zijn jullie weer aan de beurt. Nu even niet. Ik noem het zomerkostelijkheid. ♪♪It’s summertime, summertime, sum-sum summertime♪♪

In vakantietijd voed ik me met uitbundige zonnestralen en laaf ik me aan kabbelend zeewater. Veel meer heb ik dan niet nodig. Oké, het is slechts symbolisch bedoeld, want natuurlijk kan geen mens leven van lucht alleen, maar er valt zoveel moois te ontdekken als de zon schijnt en de dag zich ’s morgens voor je voeten geheel en al blanco uitrolt, dat alle keukenperikelen toch vanzelf naar de achtergrond verschuiven.

Vakantie houden gaat toch ook vooral over lui durven zijn. Over doen waar je zin in hebt. Over zijwegen inslaan die je normaliter onopgemerkt laat. Alleen op die wijze kom je werkelijk tot rust. En op onverwacht leuke adresjes. Soms waan je je daarbij aan het eind van de wereld en vaak moet je twee keer met je ogen knipperen, maar geloof me, deze schilderachtige plekjes bestaan nog écht. De pluk- en theetuin in Looperskapelle is er zo een. Ze schenken er heerlijke thee met huisgemaakt gebak en voor een luttel bedrag mag je er een boeket bloemen plukken. In de weelderige tuin is het goed verpozen onder de schaduwrijke bomen.

Bij thuiskomst ploffen we neer voor ons dagelijkse glaasje geestrijk vocht, om daarna rozig te bekijken wat de koelkast te bieden heeft. Onze magen dienen gevuld te worden, zoveel is duidelijk, maar dat kan in vakantietijd op zoveel manieren. Een restje gekookte aardappelen, wat smeekt om rauwe venkel en fijngesneden ham. Een handvol cherrytomaatjes met basilicum, grof zeezout en maagdelijke olijfolie op getoast brood. Een blauwschimmelkaasje in blokjes door een snelle pastasalade. Een rijkelijk gevulde omelet met grof boerenbrood. Of, als de ledigheid in zijn volle omvang heeft toegeslagen, vinden we het ook prima genoegen te nemen met een schaaltje olijfjes, een hand zoute amandelen en wat flinters parmaham. Wilde perzik, mineola, mango en dauwverse frambozen als toetje. Dat soort dingen. Het leven (lees: Eetplezier) wordt er niet anders door. Wel gemakkelijker.