Een nieuw fenomeen wordt geboren op deze 24e dag van mijn sociale onthouding. Ik hoor een klop op het kamerraam, een vriend loert nieuwsgierig naar binnen. Met een bezwerend gebaar dat het midden houdt tussen “time out” en een totaal mislukte “noodstop” probeer...
Als ik op de zaterdagmarkt mijn wekelijkse half dozijn passievruchten koop, zie ik vanuit mijn ooghoeken hoe de statige dame naast me, met vertwijfeling in haar ogen het tafereeltje gadeslaat. Ik kijk haar aan. Op mijn doordringende blik begint ze enigszins gehaast ze...
Eenmaal wakker op zaterdag, hoorde ik de regen al vroeg tegen mijn slaapkamerramen kletteren. Koud zou het ook worden, voorspelde het weervrouwtje de avond ervoor. Winterjas kon uit de kast en de paraplu erbij! En zo geschiedde. Ook na het ontbijt bleef het somber en...
Soms, als de melancholie me in haar greep houdt, willen mijn gedachten nogal eens terugvliegen naar zo’n dertig jaar geleden. Dan zie ik G. en mezelf weer met verhitte hoofden bezig in ons veel te krappe keukentje. Vol overgave werd er geweckt, gebotteld, vruchten op...
Als ik me één ding heb voorgenomen in het voor ons liggende jaar, is het wel nooit meer koekjes te kopen in de supermarkt. Deze wanproducten van de voedingsmiddelenindustrie smaken bijna altijd naar natgemaakt en met de föhn droog geblazen karton. Of naar te grote...
