Sterke, krachtige vrouwen. Ik houd van ze, allemaal. Vrouwen die hun mannetje ehhh, vrouwtje staan. Niet te lang tutten, flemen of aarzelen, maar gewoon doen. Stappen zetten, risico’s durven nemen, gepassioneerd op hun doel afstevenen. Vaak gaat dat gepaard met een grote dosis assertiviteit, iets dat ik lange tijd als het hoogste ideaal zag voor achtergestelde vrouwen. Pas veel later leer ik dat de mensen in je directe nabijheid niet zitten wachten op een snoeiharde bitch met een waterval aan onbetwistbare woorden, maar dat een combinatie van daadkracht en empathische meegaandheid veel beter werkt. Alle argumenten met een scala aan nuances bekijken, tactiek, bereidheid tot geduldig luisteren; alleen op die wijze dwing je als vrouw respect af. 

Voorjaar 1976. Na niet al te lang aarzelen zet ik mijn eerste stappen richting zelfstandigheid. Ik ben net twintig en behoorlijk beschermd opgevoed. Aan al die betutteling zou vanaf dat moment verandering komen, stel ik voor mezelf manmoedig vast. Ik zou de wereld weleens tonen hoe dit jongmens het in haar uppie ging klaarspelen! Dat ik alles zelf in de hand had en dat ik voor elk probleem een passende oplossing paraat had. Dat ik met een rotsvast vertrouwen in mezelf elk hobbel moeiteloos zou nemen en dat die eigenwaarde ook vooral door anderen opgemerkt mocht worden. Haha, opgepast, Nelleke ging als een vrije vogel het grote-mensen-toneel aanvliegen.

Oké, drie maanden later heeft de veel te impulsief aangeschafte puppy al het behang van mijn muren geknaagd, zijn mijn eerste twaalf sollicitaties op droevige fiasco’s uitgelopen inclusief enorme huilbuien en heb ik al menig keer een verkoold pannetje eten in de pedaalemmer gekieperd om daarna als de wiedeweerga naar de snackbar te stuiven. Het echte leven blijkt toch moeilijker dan ik in eerste instantie bedacht had.

En net in die tumultueuze tijd van voortdurend vallen en opstaan publiceert Anja Meulenbelt haar boek “De schaamte voorbij”. Een heus cultboek voor die tijd met als onderwerp het neo-feminisme. Ik verslond het boek met rode oortjes. Dit was precies wat ik voor ogen had: ook vrouwen bezaten analytische kennis en konden wat individualisme, macht en competitie wedijveren met hun mannelijke tegenhangers. Als wij – vrouwen – al die masculiene eigenschappen zouden combineren met feminiene kwaliteiten, zoals intuïtieve wijsheid, een groot gevoel voor samenwerking, hang naar inclusiviteit en een multi-tasking werkwijze, terwijl we vertrouwen blijven houden in onze kracht, zou dat onze leefomgeving een tintje kleurrijker maken.  Allemaal theorie van de bovenste plank. Zie eerste alinea.

My Love Story de autobiografie van Tina Turner

Anne Mae Bullock (de echte naam van Tina Turner) is zo’n sterke, moedige vrouw die gelooft in haar eigen kracht. Ondanks een chronisch tekort aan liefde, vernedering, intimidatie en zelfs mishandeling, ontwikkelt zij zich tot een ster van wereldformaat. Als ongewenst kind heeft ze een zware jeugd, maar zelfs op jonge leeftijd houdt zij zich vast aan haar zangtalent. Tot ze Ike ontmoet en hij haar uitkiest als zangeres voor zijn band. In dit boek beschrijft Tina hoe meedogenloos en wreed de relatie met Ike was. Als narcist weet hij alles naar zijn hand te zetten, totdat Tina na herhaaldelijk vallen en opstaan, uiteindelijk kiest voor haar vrijheid. Ze werkt zich drie slagen in de rondte en treedt op in clubs en theaters. Uiteindelijk blijft ze niet onopgemerkt en komt ze in het voorprogramma van The Rolling Stones. Wat volgt is geschiedenis. Haar album Private Dancer scoort hoog op alle hitlijsten. Haar leven met Ike ligt dan voorgoed achter haar.

Tina Turner heeft, ondanks haar harde en soms zelfs wrede leven, een positieve levenshouding gevonden. Zij koestert de voor haar noodzakelijke vriendschappen, de grote hoeveelheid mooie dingen in het leven. Dagelijks mediteert en chant ze, vanuit haar geloofsovertuiging brengt dat haar rust en tevredenheid. Ook als ze op  latere leeftijd wordt getroffen door een hersenbloeding, nierfalen en darmkanker blijft ze geloven in zichzelf, in haar zelfherstellend vermogen en haar inwendige kracht. Momenteel woont ze in Zwitserland, tezamen met haar grote liefde Erwin Bach, een vermogend zakenman in de muziekindustrie. Optreden doet ze niet meer. Ze komt nog nauwelijks in de openbaarheid, maar in dit boek leer je de ware superster Tina Turner kennen. Een vrouw, kwetsbaar als ieder ander mens, maar nog steeds met een ongelooflijke vechtlust en een respectabele veerkracht. Hulde aan alle vrouwen zoals zij!

N.B. Ik word niet gesponsord om dit artikel te publiceren. Bovendien heb ik geen enkele commerciële connectie met de uitgever en/of auteur van dit boek. Ik schrijf slechts over zaken die mij persoonlijk in beroering brengen.