Pietermannen komen vooral voor in het oostelijke deel van de Atlantische Oceen, de Noordzee en de Middellandse Zee.  Het zijn engerds, want nadat ze zich ingegraven hebben in het zand, in ondiep water, liggen ze daar roerloos te wachten op de voor hen aantrekkelijke prooivissen.

Pieterman en het gevaar voor de mens

Ook voor de mens vormen ze een groot gevaar. Nee, schrik niet, om te consumeren zijn ze volledig onschuldig. Het venijn zit in de rugvin. Deze bevat vijf of zes vinstralen, die in verbinding staan met een gifklier. De garnalenvissers van vroeger liepen het risico op deze vis te trappen, hetgeen een zeer pijnlijke steek kon veroorzaken. Voor een mens misschien niet dodelijk, maar wel zeer pijnlijk als de steek niet snel en adequaat behandeld wordt. Pietermannen behoren dan ook tot de top 5 van giftigste dieren van Europa.

Tot zover het anatomische gedeelte. Over naar het culinaire verhaal. Zoals duidelijk mag zijn: laat je vishandelaar deze vis vakkundig fileren. Het is beslist geen beestje om zonder handschoenen aan te raken. De sappige visfilets wentel je eerst door een beetje bloem en bak je vervolgens mooi goudbruin in geklaarde boter of een mengsel van boter met olie. Persoonlijk eten G. en ik daar graag een lepeltje gestoofde venkel bij, vergezeld van een beetje aardappelpuree of wat jij wenst.

Een goed glas witte Bourgogne erbij en het pietermanfeest kan beginnen! En dat allemaal zonder enige discussie over roetstrepen, koloniale verledens of onderdrukking. Toegegeven, er blijft een venijnig kantje aan deze jongen zitten, maar met een beetje geduld en vakmanschap is zelfs dat gifangeltje gemakkelijk om zeep te helpen.