Als G en ik op deze stralend-blauwe dag door het Zeeuwse landschap peddelen, zien we steeds weer iets anders wat onze aandacht trekt. Machtige vergezichten. (Te) kleine appeltjes aan de bomen, terwijl de pluk al bijna is begonnen. Een kreupel schaap dat loeiend staat...
Potjandorie, het kan niet op tegenwoordig. Bestempelde ik mij vroeger nog als onvervalste bak-kluns, zoveel pogingen later, moet ik eerlijk zeggen dat het kneden, rollen, vormen en bakken me steeds beter af gaat. Jie-haaaa, applaus voor mezelf. Bovendien is het goed...
