Jippie, de eerste lentedagen komen eraan! Dat betekent elk jaar opnieuw weer een soort van feestje. Ik zei het al eerder: het mag voor mij jaarrond zomer blijven. Liefst wil ik altijd zonder jas naar buiten kunnen. Nooit koude voeten hebben. Geen snotneus. Sneeuw zou...
Het moest allemaal vlug-vlug op die vroege vrijdagmorgen. Nee, niet het eten bereiden, daar houd ik niet van, maar het inpakken-en-wegwezen-ritueel op die bewuste dag. De zon liet zich van haar allerbeste kant zijn en ons houten hutje achter de duinen lokte. Nu ben ik...
Op de tweede dag van juni 2016 was het koud. Bitter koud. Amper veertien graden en een kille noordenwind. Althans, in Zeeland. In andere delen van het land was het broeierig. Zeiden mensen om me heen die nogal eens buiten de provinciegrenzen komen. Jaloers zou je...
Riso (of orzo) is een gedroogde pastasoort Het is gemaakt van griesmeel van harde tarwe. De Cecco noemt het riso. Als ik het bij de Griekse winkel haal, heet het plotseling kritharaki. Ik heb werkelijk geen enkel idee of er wellicht een subtiel bestaat tussen de...
Als het om dromen, idealen of verlangens gaat, heb ik een rijk arsenaal aan fantasiebeelden voorhanden. Als ik een vleesloze maaltijd moet verzinnen, blijkt de fantasiebron plotsklaps te zijn opgedroogd. Mr. Ottolenghi biedt vaak uitkomst. Of Janneke Vreugdenhil. En...
