Wat kan een mens toch intens naar zonnige oorden verlangen, vooral als een zure noordenwind rond je oren wappert en je de thermostaat bij thuiskomst nog maar eens een graadje hoger zet. Dan wil je je liefst toch even gelukzalig laten meedeinen op de Mediterrane golven van koesterende klanken en tongstrelende hapjes? Je onderdompelen in tijdloosheid en een geruststellende overvloed aan gouden zonnestralen. Citroenen en olijven aan de bomen, zoete tomaten binnen handbereik, aubergines en courgettes in overvloed, evenals de meest verrukkelijkste kruiden. Niet zo gek dat je van zo’n weelderige lading aan zondoorstoofde producten zoveel smakelijke gerechten krijgt voorgeschoteld.
Tsja, het zit er helaas allemaal nog lang niet in, die ontspannende vakanties met dito etentjes naar zuidelijker landen. Ik heb bange voorgevoelens dat we het ook dit jaar zullen moeten stellen met ons eigen waterige zonnetje, waar met de regelmaat van de klok, ook nog eens dikke grijze wolken vóór hangen. Onder het motto “het is wat het is” ontvlucht ik vandaag dit deprimerende vooruitzicht door nogmaals al mijn kook- en bakboeken door te bladeren. En zie wat ik tegenkom: een Ravani Griekse cake met amandelen en een fris-zoete citroersiroop. De gedachte alleen al doet me watertanden. Aan de slag!
Ravani Griekse amandelcake met semolina
