Rutger van den Broek

26 december 201926 december 2019

Kerstkransjes van Rutger van den Broek

Dat op deze 2e Kerstdag iedereen het weer even gehad heeft met zitten, eten, joviaal familiegedoe en gezellig doen, dat weten vooral de ondernemers die de woonboulevards in ons land exploiteren maar al te goed. Zij maken gretig gebruik van deze “uitbuikdag” om ons hun commerciële waar door de strot te duwen. Het is een volkomen onbenullig verzinsel, waar een deel van de bevolking met beide naïeve beentjes intuint.

Laten we eerlijk zijn: wie heeft er nu zin om op zo’n 2e Kerstdag in meterslange file te gaan staan? Of erger nog: de voor- en nadelen van een nieuwe bank te gaan bekijken? Om over de Zweedse handelsgigant in makkelijk-te-monteren-meubelen met zijn weergaloze (!) gehaktballetjes nog maar te zwijgen. Zelfs in mijn ergste nachtmerries weet ik er gelukkig nog vandaan te vluchten. Enfin, ieder zijn meug en het is Kerstmis, dus vrede op aard’ aan a-a-al-le mensen! Nu ik eenmaal behept ben met het cookiesvirus, kies ik er liever voor om, al is het op de valreep, deze kerstkransjes te gaan bakken. Ut ken nog net.

verder lezen

17 november 201917 november 2019

Havermoutkoekjes met pindakaas

Ik schrijf 15 november 2019. Opnieuw zo’n grauwe, gure winterdag, waarop alle lichtheid verdwenen lijkt te zijn. Jullie weten het ondertussen: ik behoor tot de grote groep personen die deze maanden dóórkomt op de slepende tonen van een tergend langzame winterblues. Noem het overleven. Of dreinen. Voor mijn part muggenziften, als je maar nooit je kouwe vlerken in mijn nek legt, want dan is de kans groot dat ik opeens verander in een soort Hulk. Nou ja, de mini-versie dan.

Mocht ik me vrijelijk kunnen uitspreken, iets wat ik overigens niet gauw doe, dan kwamen er zeker enige stoere krachttermen uit mijn mond bij het aanschouwen van de zoveelste grijze dag deze maand. Enfin, een mens moet voort, dus geen gemekker. Overigens is het nog slechts 31 dagen na nu en dan gaat – gelukkig – de voorzichtige opmaat naar een volgende zomer al van start. Hoe goed klinkt dat? Weliswaar begint dan tevens de meteorologische winter en kunnen we vorst en sneeuw verwachten, de enige échte Siberische kou dus, maar dat is altijd nog minder erg dan te moeten leven in een cocon van muiskleurige treurnis zonder één gering sprankje zon.

verder lezen

28 augustus 201928 augustus 2019

Witte bolletjes met olijven en oregano

Ondanks de aanhoudende hitte overheerst de broodbakeuforie in huize Eetplezier. Dat komt enerzijds omdat de lokale, ambachtelijke bakkerij heeft aangekondigd er mee te gaan stoppen – de enige plek waar brood nog naar gebakken granen smaakt en niet naar gestoomd karton -en anderzijds omdat zo’n zelfgebakken broodje toch nog nét iets meer voldoening geeft als je er dikke sneden van snijdt.

Op de dag van deze witte bolletjes met olijven en oregano staat er een geurige bouillonnetje te trekken op het fornuis. Kort voor etenstijd ga ik deze vullen met allerhande vers gesneden groenten en kruiden. Precies zoals vroeger thuis de zondagse soep werd opgediend. En soep hoort eigenlijk standaard voorzien te zijn van een knapperig broodje. Lekker dik met roomboter besmeerd. Jammer dat dat soort gedachten altijd bij me opkomen als de tijd gaat dringen. Jawel, ze waren net op tijd klaar om genuttigd te worden naast de soep, maar qua planning had het allemaal iets bedroevends.

verder lezen

3 maart 20193 maart 2019

Gemberkoekjes van Rutger van den Broek

Er is de laatste weken weer heel wat water door de Rijn gevloeid. En die rivier stroomt soms vervaarlijk dicht langs mijn huis. Bij tijd en wijle dien ik er zelfs voor te waken niet meegenomen te worden in die wild-stromende waterloop. Ik ben er moe van. Maar goed, gelukkig is er altijd weer licht aan het einde van de tunnel en durf ik een periode van zorg en vermoeienis met vertrouwen in de toekomst af te sluiten.

Niemand gelooft me natuurlijk – ik zelf voorop – dat de ultieme wijze van intense ontspanning tegenwoordig voor mij gelegen is in …… bakken! Wellicht is het de weerslag van enkele maanden kneuterige televisie in de vorm van HHB en het gunstige effect van de immer goedlachse Brabantse meesterbakker daarin of misschien is het wel mijn gestaag toenemende leeftijd, ik weet het niet. In ieder geval begin ik het gefröbel met bloem, suiker, boter steeds relaxter te vinden. Bij deze koekjes vormt het snijden van mooie, regelmatige plakjes enige concentratie, maar juist dit soort zaken maakt bakken voor mij rustgevend. Focussen op handelingen die niet tot de dagelijkse standaard behoren.

verder lezen