Rutger van den Broek

10 november 202010 november 2020

Knapperige speculaasbrokken de perfecte traktatie

Knapperige speculaasbrokken met zelfgemaakte speculaaskruiden

Jullie hadden het al eerder van me gelezen: de meeste feestelijkheden mogen aan mij voorbij gaan, evenals de overdaad aan zoetigheid die er onlosmakelijk aan verbonden is. Ik kan het missen. Chocoladeletters, amandelstaven, kerststollen, tulbanden, het mag me allemaal gestolen worden. Er zijn twee uitzonderingen: de ouderwetse, taaie pepernoten en de centimeterdikke, knapperige speculaasbrokken. Niet die schrale, dunne speculaasmannetjes, maar robuuste, ferme schotsen koek. Dat dan naast een beker warme chocolademelk met slagroom, daar kan geen Sinterklaasje tegenop! Nou ja, tenzij hij zijn Piet opdracht heeft gegeven een kook- en boekwinkel leeg te kopen om daarna alle spulletjes te lossen op mijn adres. Helaas heb ik geen schoorsteen en tevens een moeilijk vindbaar adres, dus zal dit wel een utopie blijven.

verder lezen

28 oktober 202028 oktober 2020

Spritsen met mokkasmaak

Op het gevaar af dat vrouwtje Eetplezier over enige tijd te boek staat als koekiesmonster, wil ik toch vandaag opnieuw een recept voor een traditioneel koekje plaatsen. De sprits. Wie kent ze niet? Heerlijk brosse koekjes die je niet fatsoenlijk durft te eten als je ergens op visite bent. De kruimels spatten namelijk rond je oren, als je er een bescheiden hapje van neemt. Gewoonlijk hebben spritsen alleen een lichte vanillesmaak, maar ik heb gekozen voor de smaak van koffie. Vind ik nóg lekkerderderder. Dit bereik je door mokka-extract te gebruiken, dat je heel gemakkelijk zelf kunt maken (zie onderaan het recept). Een win-win situatie dus.

verder lezen

24 oktober 202024 oktober 2020

Vanille-chocoladekoekjes uit de Koekjesbijbel

Als je een geduldige fröbelaar bent en behept bent met voldoende vaardigheden op bakgebied, kun je van dit deegje zogenaamde dambordkoekjes maken. Die zijn én heel smakelijk én hebben ook nog eens een fantastisch uiterlijk. Voor mij is dat een bakbruggetje te ver. In plaats van vierkantjes in de smaken vanille en chocolade heb ik gekozen voor spiraalvormige kleurtjes. De vorm doet niets af aan de smaak en het is duizend keer simpeler om te fabriceren.

”Zijn ze niet een beetje klein, vrouwtje Eetplezier?”, hoor ik jullie vragen. Ja, dat zijn ze. Ik maakte een kleine wiskundige formulefout. Het recept is oorspronkelijk voor 50-65 koekjes. Daar verblijd je weeshuizen mee, dus heb ik het recept gehalveerd. Het resultaat is dan echter dat je weinig deeg hebt om zowel de gevraagde 10 cm breedte te verkrijgen als ook voldoende dikte van de rol. Kleine koekjes dus. Een soort eenhapslekkernij. Voordeel is wel dat je er dan twee van kunt nemen.

verder lezen

29 september 202029 september 2020

Hazelnootrozetten uit de Koekjesbijbel

Soms zit het mee. En soms zit het tegen. Dat geldt voor zo’n beetje alles in het leven en dit keer helaas ook voor koekjes bakken. Meestal maak ik me niet druk om de juiste vorm of een fotogeniek aanzicht, maar het uiterlijk van deze hazelnootrozetten stelde me toch echt behoorlijk teleur.

Wat er aan vooraf ging. Aan mijn gedane voorwerk heeft het alvast niet gelegen, stel ik tevreden vast als ik de hazelnootjes in de hakmolen stop. Wat ik heb dan vandaag zo anders-dan-anders gedaan? Ik leg het jullie uit. Normaliter doe ik maar wat, want als de geest eenmaal in de fles zit, ben ik vaak niet meer te stoppen. Juiste ingrediënten of niet. Maar let op: er zijn hazelnoten en hazelnoten! Gewone hazelnoten koop je bij Appie of Jumbo. Voor kwalitatief de allerbeste hazelnoten, die uit Piëmonte, moet je echter even moeite doen. Dat deed ik met liefde. Want zoals ik al zo vaak oreerde: zonder liefde en aandacht is elk gerecht gedoemd te mislukken.

verder lezen

29 augustus 20202 september 2020

Pain d’amande flinterdunne Vlaamse koekjes

Nooit had ik kunnen bedenken dat ik nog zoveel lol zou gaan beleven aan het bakken van koekjes. Het heeft iets kneuterigs, iets oer-burgerlijks, een bezigheid waar ik me in vroeger tijden nooit in had zien verdwijnen, maar nu de dagen niet meer royaal gevuld zijn met allerhande sociale activiteiten en ook de hitte voorlopig niet terug lijkt te keren, is er tijd in overvloed om de uren te vullen met het uitdiepen van mijn bakkunsten. Geloof me, daar valt nog een mensenleven lang aan te sleutelen, omdat ik er veel te laat mee begonnen ben.

Het belangrijkste is dat ik er nu pas echt de lol van in ga zien. Het maken en vormen van zelfgebakken koekjes is bijna als het leven zelf: soms zit het mee en soms zit het tegen. Als vrouwtje Ongeduld wil ik niet teveel tijd spenderen aan het eindeloos herhalen van slechts één recept. Liefst zou ik alle koekjes die er bestaan ten minste een keer willen bakken. En omdat er in de Koekjesbijbel een enorm assortiment staat, houd ik me daar voor nu even aan vast. Temeer omdat de meeste recepten aardig lijken te kloppen.

verder lezen

29 juli 202029 juli 2020

Anzac koekjes met havermout en kokos

Ook objecten kunnen een ziel hebben. Voor mij maakt dat zo’n object juist waardevol. Laten we eerlijk zijn: er is toch geen reuk of smaak te ontdekken aan die moderne dertien-in-een-dozijn prullaria? Made in Taiwan. Geef mijn portie maar aan fikkie. Voor een fraai Art Deco bonbonschaaltje met duidelijk zichtbare sporen van gebruik daarentegen weet ik altijd nog wel plaats te maken in mijn overvolle servieskast. En dat die grappige sifonfles uit de jaren ‘20 – bedoeld om spuitwater uit te serveren – op dagen met een hoge luchtvochtigheid plotseling ook condens vertoont, is nog geen reden om hem weg te doen. Want dat is zijn zieltje dat af en toe tevoorschijn piept. Zo houd ik mij voor.

verder lezen