Potjandorie, het kan niet op tegenwoordig. Bestempelde ik mij vroeger nog als onvervalste bak-kluns, zoveel pogingen later, moet ik eerlijk zeggen dat het kneden, rollen, vormen en bakken me steeds beter af gaat. Jie-haaaa, applaus voor mezelf. Bovendien is het goed nieuws, want omdat ik nog steeds geen bakkers bezoek, dien ik voor een dosis zoet mondvermaak nog altijd zelf aan de slag te gaan.
Kokos doet me altijd denken aan vroeger. Toen geluk nog heel gewoon was, moeders een schort om hadden, de allereerste flesjes priklimonade bestonden uit gifroze Exota en een Bountyreep werd aangeprezen met de slogan “een tropische verrassing in Hollandse melkchocolade”. En met recht, want deze reep met zijn sappige hart van kokos, was een welkome afwisseling op de saaie Koetjesrepen van weleer. Destijds waren het nog grote, volwassen repen waarmee mijn kinderhand en -maag meer dan voldoende gevuld werden. Ik smikkelde hem vol verrukking langzaam op.
Deze kokostulband met steranijs en limoenglazuur is vrij eenvoudig, maar geeft mij dezelfde associaties als de Bounty van vroeger. De kokosmelk zorgt namelijk voor een volle en romige smaak. Als niet-zoetekauw gebruikte ik 50 gr minder suiker en dat beviel me meer dan prima. Zoet zat zo. Voor iedereen die wel aan suiker verslingerd is, gebruik gerust de aangegeven hoeveelheid. Maar daarna nooit meer mopperen als de tandarts plotseling meer werkzaamheden heeft te verrichten *gniffel*.
Kokostulband met steranijs en limoenglazuur
