Nooit had ik kunnen bedenken dat ik nog zoveel lol zou gaan beleven aan het bakken van koekjes. Het heeft iets kneuterigs, iets oer-burgerlijks, een bezigheid waar ik me in vroeger tijden nooit in had zien verdwijnen, maar nu de dagen niet meer royaal gevuld zijn met allerhande sociale activiteiten en ook de hitte voorlopig niet terug lijkt te keren, is er tijd in overvloed om de uren te vullen met het uitdiepen van mijn bakkunsten. Geloof me, daar valt nog een mensenleven lang aan te sleutelen, omdat ik er veel te laat mee begonnen ben.
Het belangrijkste is dat ik er nu pas echt de lol van in ga zien. Het maken en vormen van zelfgebakken koekjes is bijna als het leven zelf: soms zit het mee en soms zit het tegen. Als vrouwtje Ongeduld wil ik niet teveel tijd spenderen aan het eindeloos herhalen van slechts één recept. Liefst zou ik alle koekjes die er bestaan ten minste een keer willen bakken. En omdat er in de Koekjesbijbel een enorm assortiment staat, houd ik me daar voor nu even aan vast. Temeer omdat de meeste recepten aardig lijken te kloppen.
“Pain d’amande flinterdunne Vlaamse koekjes” verder lezen Het belangrijkste is dat ik er nu pas echt de lol van in ga zien. Het maken en vormen van zelfgebakken koekjes is bijna als het leven zelf: soms zit het mee en soms zit het tegen. Als vrouwtje Ongeduld wil ik niet teveel tijd spenderen aan het eindeloos herhalen van slechts één recept. Liefst zou ik alle koekjes die er bestaan ten minste een keer willen bakken. En omdat er in de Koekjesbijbel een enorm assortiment staat, houd ik me daar voor nu even aan vast. Temeer omdat de meeste recepten aardig lijken te kloppen.
