Als een mak schaap liet ik me afgelopen week wederom naar de griepprik slachtbank leiden. Zoals elk jaar laat ik dat pas gebeuren op de aller,- allerlaatste dag dat deze ter discussie staande injectie gegeven wordt. Want elk jaar opnieuw wil ik mezelf tot de laatste seconde de vraag blijven stellen of het wel enig nut heeft. Ik kom er nooit goed aan uit. Ja, met een auto-immuunziekte zoals ik, kun je maar beveiligd zijn tegen allerhande onheil van buitenaf. Van de andere kant: je gaat niet dood aan een simpel griepje, toch?
Ho, wacht even, vrouwe Eetplezier, jij kent toevallig wel iemand die overleden is aan de griep, nietwaar? Een jonge, gezonde vrouw, in de bloei van haar leven. Dat is zo. Echt gebeurd. Van dichtbij meegemaakt. Dus ja, dat maakt de beslissing tot het wel of niet nemen van het vaccin in beginsel heel simpel. Zou je zeggen.
De omstreden effecten
Maar nee, toch niet helemaal. Want als we deze ter discussie staande prik eens nader bestuderen dan zien we dat er o.a. bestanddelen als aluminium, kwik en formaldehyde in zitten. Het zijn chemische hulpstoffen die de actieve stoffen in het vaccin in stand houden. En wtf, wat veroorzaken die wel niet in een menselijk lichaam? Niet-lichaamseigen stoffen horen niet thuis in je lijf, zoveel is wel duidelijk. Ze kunnen allergische reacties veroorzaken, weefsels doen opzwellen en in het ergste geval zijn ze zelfs kankerverwekkend. Zelf houd ik er steevast vier dagen een pijnlijke arm aan over.
Niemand die over dit soort zaken met een woord rept. Niet zeuren, maar aanschuiven in de rij. Prik. Bij bloedverdunning kun je nog net een armzalig pleistertje opgeplakt krijgen en huppakee, tot volgend jaar maar weer.
Het meest vreemde is toch wel dat bij elk pilletje of poedertje een ellenlange lijst aan bijwerkingen zit; bij de griepprik ontbreekt elke vorm van informatie. Het maakt mij bang en onzeker. Waarom wordt dit vaccin met zoveel geheimzinnigheid omgeven? En waarom garandeert dit vaccin niet gewoon dat ik absoluut geen griep krijg? De prik beschermt wel, maar niet voor 100%, hoewel Big Farma ons liever anders doet geloven. Ook met griepprik kun je alsnog geveld worden door het influenzavirus. Dat komt omdat er steeds weer nieuwe mutaties van het virus opduiken, die nog niet in de jaarlijkse cocktail verwerkt zijn.
Je kunt het vergelijken met de virtuele virussen. Wij blijven ermee achter de feiten aan lopen. Op het moment dat er een nieuw virus de kop opsteekt, wordt er een tegengif ontwikkeld, dat vervolgens geïmplementeerd wordt in de anti-virus software. Dat heet het paard achter de wagen spannen. Of de put dempen als het kalf verdronken is. Maar zolang er grote financiële belangen mee gemoeid zijn, gaat Big Farma aan dergelijke spreekwoorden stoïcijns voorbij.
Overdracht van influenzavirussen verloopt bij de mens via de respiratoire route (lees: wij ademen het virus gewoon in) of via indirect contact (je geeft iemand een hand die het virus bij zich draagt en je pulkt vervolgens iets tussen je tanden vandaan). Om griep te voorkomen, zou ik dus mijn sociale leven volledig plat moeten leggen in de maanden oktober t/m april. Ofwel ik zou een hermetisch voor de buitenwereld afgesloten helm moeten dragen en na elk menseljk contact direct en uitvoerig de handen moeten wassen. Ofwel ik beperk elk menselijk contact tot een virtueel gebeuren. Stuk voor stuk erg effectieve maatregelen, maar in de praktijk volstrekt onbruikbaar.
En om eerlijk te zijn wil ik toch ook liefst fris en fruitig de winter zien door te komen, zonder al te veel vervelende aanslagen op mijn van oorsprong bouwvallige gestel. Bovendien ben ik een twijfelaar pur sang. Beslissingen nemen is voor mensen die routes uitstippelen, doelen voor ogen hebben. Zelf beweeg ik me graag in grijze gebieden, ergens tussen wal en sloot, waar vrijheid een groot goed is en dwingende bewegwijzering ontbreekt.
Het zou dus heel goed mogelijk zijn dat ik volgend jaar, zoals alle voorgaande jaren, weer gedwee in de rij zal staan. En even waarschijnlijk is het dat ik op dat moment mezelf opnieuw dezelfde vragen stel. Waarom sta ik hier? Hoe komt het dat ik het relatief kleine risico niet durf te lopen? Ik ben een muts. Maar voor nu heb ik al beslist en heb ik eerst een jaartje rust.
