Geplaatst op

Baci di dama dameszoentjes uit Piemonte

Baci di Dama dameszoentjes uit Piëmonte
Hebben jullie ook een droom in het leven? Vast wel, zonder dromen wordt het leven saai en grijs. Mijn utopie is ooit nog eens te wonen in een zonnig land. Met smaragdgroene heuvels en azuurblauwe meren. In mijn fantasie zie ik om me heen overal olijven, tomaten, citroenen en druiven groeien. En dat ik dan in een statig wit buitenhuis woon met hectares land erom heen. Veel bomen ook, gebladerde monumenten die de tand des tijds onverzettelijk hebben weten te weerstaan. En als de zon op zijn hoogst staat, kan ik me in hun schaduw nestelen, terwijl de heerlijkste kruidengeuren om me heen dwarrelen:: salie, rozemarijn, oregano.

In mijn keuken van ballroom-achtige afmetingen prijkt een doorleefde achtpersoonstafel en naast het granieten aanrecht een imposant fornuis, dat dag en nacht brandt. Koele, glanzende tegels op de vloer. Uit de oven komt de geur van een geurige ossobuccoschotel. Ik sla de botermalse slablaadjes droog, snijd dieprode, zongerijpte tomaten in plakjes en garneer ze met zojuist geplukte basilicum ……
“Baci di dama dameszoentjes uit Piemonte” verder lezen
Geplaatst op

Hazelnootpasta naar recept van Cees Holtkamp

Hazelnootpasta naar recept van Cees Holtkamp

Zal ik wel of zal ik niet? Ik twijfel tijdens het bestellen van mijn on-line boodschappen. Soms kan ik naast mijn gebruikelijke broodbeleg van kaas, komkommer, avocado, tomaat en tonijn on-ge-loof-lijk-e trek krijgen in een boterham met chocolade- of hazelnotenpasta. Gewoon, even het kind in mij zoet zien te houden, hoewel de alter-ego van datzelfde kind weet dat in al die potjes smeersel  veel te veel suiker zit, veel te weinig chocolade of hazelnoten en – zoals gebruikelijk tegenwoordig – de gebruikelijke palmolie. Gelukkig trekt het verstandige kind in mij snel de vinger weg van de toets met het +teken. Net op tijd!

Want ja, wat meneer Ferrero kan, kan ik ook. Zo ongeveer alles wat de voedingsmiddelenindustrie in een potje, blikje, pakje of zakje steekt, valt altijd – ik herhaal: altijd – zelf te maken. Met vaak ongeëvenaarde smaakexplosies als resultaat, dat heb ik intussen al vaak genoeg ondervonden. Neem als voorbeeld een simpele eisalade. Of een gezonde sandwichspread. Alles puur natuur, zonder te veel of te weinig van alles en vooral zonder die belachelijke overvloed aan kunst- en hulpmiddelen. En dat proef je. Zo ook in dit recept. Nooit at ik een fijnere hazelnootpasta dan deze naar recept van Cees Holtkamp. Wat was ik dan ook blij dat ik op het laatste moment tot de juiste beslissing ben gekomen, namelijk niet kopen, maar simpelweg zelf maken!

“Hazelnootpasta naar recept van Cees Holtkamp” verder lezen
Geplaatst op

Chocolate chip cookies van boekweitmeel

American cookies van boekweitmeel met chocolade en pecannoten

Boekweit is duf. Boekweit is voor de diehards. For the crazy ones. The misfits. The rebels an the troublemakers. Or the ones who see things different.

Nou het ligt iets genuanceerder allemaal. Boekweit is een plant uit de duizendknoopfamilie. En in Nederland bestaat er een haat-liefde verhouding met deze plant, met name omdat de hele familie op één hoop wordt gegooid met de almaar verder opdringende Japanse duizendknoop, maar vooral toch omdat veel mensen het woord associëren met onkruid en geitenwollen sokken. Maar onkruid is een relatief begrip, wat onkruid is voor de één, ziet de ander als plezierig en decoratief. En geitenwollen sokken kunnen heerlijk warm zijn, als je – zoals ik – altijd kouwe pootjes hebt. Bovendien kent de familie prachtige exemplaren, zoals de Persicaria Darjeeling Red, een fraaie borderplant met rood-roze bloemaren. Tot zover de botanische verhandeling. Over naar het bikkesement.

Van tarwe wordt tarwemeel gemalen en van boekweit…… juist,  boekweitmeel! Jullie kennen het vast wel van de Franse galettes (hartige crêpes), de Aziatische sobanoedels of misschien zelfs van de oud-Hollandse balkenbrij. In tegenstelling tot tarwe is boekweit echter geen graan. Het zijn de driehoekige zaadjes van de plant die vermalen worden, hoewel dat sinds de komst van granen met een hogere opbrengst erg naar de achtergrond is verschoven. Dat is bijzonder jammer, want het meel vormt een prachtige aanvulling op ons hedendaagse voedingspatroon. Het bevat superveel magnesium en kalium, twee mineralen die bijdragen aan een gezondere zuur/base-balans. 

“Chocolate chip cookies van boekweitmeel” verder lezen
Geplaatst op

Bananenbrood met chocolade en walnoten

Bananenbrood met chocolade en walnoten

Als je heel je leven gewend bent om als Eskimo in het uiterste noorden van Alaska te bivakkeren, dan wil dat nog niet zeggen dat je niet zou kunnen genieten van een weekje Canarische eilanden. Met andere woorden: alles wat ons dagelijkse leventje zo vertrouwd maakt, hoeft niet de enige echte waarheid te zijn. Soms dienen we grenzen te verleggen of – zoals men dat in deze tijd zo pseudo-hip weet te duiden – buiten onze comfortzone te durven bewegen.

Ik kan me daar wel in vinden. Zodra we het leven niet meer als één groot avontuur beschouwen, is het vaak gedaan met de pret. En hoewel het daadwerkelijke fysieke “bewegen” nu even aan strikte banden is gelegd, blijft het reizen in je hoofd gelukkig altijd mogelijk. Dat het dan in mijn geval meestal ook verwant is aan culinaire uitstapjes, zal voor jullie geen verrassing zijn. Elke dag doemen er in mijn hoofd trajecten op, die – ook al is dat nooit met opzet zo gekozen – leiden naar een nieuw gastronomisch landschap. Ik ken geen scrupules ten aanzien van experimenteren. Of om binnen de filosofie van Pippi Langkous te blijven: ik heb het nog nooit geproefd, dus ik denk wel dat ik het lust. Ofwel: ook een slechte ervaring is een ervaring.

“Bananenbrood met chocolade en walnoten” verder lezen
Geplaatst op

Vanille-chocoladekoekjes uit de Koekjesbijbel

Vanille-chocoladekoekjes
Als je een geduldige fröbelaar bent en behept bent met voldoende vaardigheden op bakgebied, kun je van dit deegje zogenaamde dambordkoekjes maken. Die zijn én heel smakelijk én hebben ook nog eens een fantastisch uiterlijk. Voor mij is dat een bakbruggetje te ver. In plaats van vierkantjes in de smaken vanille en chocolade heb ik gekozen voor spiraalvormige kleurtjes. De vorm doet niets af aan de smaak en het is duizend keer simpeler om te fabriceren.

”Zijn ze niet een beetje klein, vrouwtje Eetplezier?”, hoor ik jullie vragen. Ja, dat zijn ze. Ik maakte een kleine wiskundige formulefout. Het recept is oorspronkelijk voor 50-65 koekjes. Daar verblijd je weeshuizen mee, dus heb ik het recept gehalveerd. Het resultaat is dan echter dat je weinig deeg hebt om zowel de gevraagde 10 cm breedte te verkrijgen als ook voldoende dikte van de rol. Kleine koekjes dus. Een soort eenhapslekkernij. Voordeel is wel dat je er dan twee van kunt nemen. 
“Vanille-chocoladekoekjes uit de Koekjesbijbel” verder lezen
Geplaatst op

Brownies met pecannoten

Brownies met pecannoten

In tegenstelling tot veel van mijn soortgenoten ben ik eigenlijk helemaal geen chocolat-addict. Sterker nog: ik zou mijn verdere leven zonder dat zacht-smeltende snoepgoed kunnen doorbrengen, als ze – in ruil daarvoor – van de voor mij begeerlijke hartige hapjes afblijven.

Maar net als een echt mens, heb ik zo ook mijn zwakke dagen. Dan komt er out of the blue een onweerstaanbaar verlangen opzetten naar die donkerbruine, kleverige zoetigheid. Dan zijn er twee mogelijkheden: ofwel ik bedwing mijn trek en pak een stuk fruit ofwel ik bak deze simpel te bereiden overheerlijke chocoladecake, de brownie. Dit van oorsprong uit Amerika overgewaaide nagerecht heeft alles in zich om ook de ware chocolat-lover tevreden te laten wegdromen. Een fijne bijkomstigheid is ook dat je er absoluut geen onvervalste bakster voor hoeft te zijn. Als de eieren zijn losgeklopt, hoef je alleen nog maar de overige ingrediënten erdoor te spatelen. Geen kneedwerk, geen intensief gefröbel. Als ik het kan, kan jij het zeker!

“Brownies met pecannoten” verder lezen