Als je heel je leven gewend bent om als Eskimo in het uiterste noorden van Alaska te bivakkeren, dan wil dat nog niet zeggen dat je niet zou kunnen genieten van een weekje Canarische eilanden. Met andere woorden: alles wat ons dagelijkse leventje zo vertrouwd maakt, hoeft niet de enige echte waarheid te zijn. Soms dienen we grenzen te verleggen of – zoals men dat in deze tijd zo pseudo-hip weet te duiden – buiten onze comfortzone te durven bewegen.
Ik kan me daar wel in vinden. Zodra we het leven niet meer als één groot avontuur beschouwen, is het vaak gedaan met de pret. En hoewel het daadwerkelijke fysieke “bewegen” nu even aan strikte banden is gelegd, blijft het reizen in je hoofd gelukkig altijd mogelijk. Dat het dan in mijn geval meestal ook verwant is aan culinaire uitstapjes, zal voor jullie geen verrassing zijn. Elke dag doemen er in mijn hoofd trajecten op, die – ook al is dat nooit met opzet zo gekozen – leiden naar een nieuw gastronomisch landschap. Ik ken geen scrupules ten aanzien van experimenteren. Of om binnen de filosofie van Pippi Langkous te blijven: ik heb het nog nooit geproefd, dus ik denk wel dat ik het lust. Ofwel: ook een slechte ervaring is een ervaring.
Vanille-chocoladekoekjes uit de Koekjesbijbel
”Zijn ze niet een beetje klein, vrouwtje Eetplezier?”, hoor ik jullie vragen. Ja, dat zijn ze. Ik maakte een kleine wiskundige formulefout. Het recept is oorspronkelijk voor 50-65 koekjes. Daar verblijd je weeshuizen mee, dus heb ik het recept gehalveerd. Het resultaat is dan echter dat je weinig deeg hebt om zowel de gevraagde 10 cm breedte te verkrijgen als ook voldoende dikte van de rol. Kleine koekjes dus. Een soort eenhapslekkernij. Voordeel is wel dat je er dan twee van kunt nemen.
Brownies met pecannoten
In tegenstelling tot veel van mijn soortgenoten ben ik eigenlijk helemaal geen chocolat-addict. Sterker nog: ik zou mijn verdere leven zonder dat zacht-smeltende snoepgoed kunnen doorbrengen, als ze – in ruil daarvoor – van de voor mij begeerlijke hartige hapjes afblijven.
Maar net als een echt mens, heb ik zo ook mijn zwakke dagen. Dan komt er out of the blue een onweerstaanbaar verlangen opzetten naar die donkerbruine, kleverige zoetigheid. Dan zijn er twee mogelijkheden: ofwel ik bedwing mijn trek en pak een stuk fruit ofwel ik bak deze simpel te bereiden overheerlijke chocoladecake, de brownie. Dit van oorsprong uit Amerika overgewaaide nagerecht heeft alles in zich om ook de ware chocolat-lover tevreden te laten wegdromen. Een fijne bijkomstigheid is ook dat je er absoluut geen onvervalste bakster voor hoeft te zijn. Als de eieren zijn losgeklopt, hoef je alleen nog maar de overige ingrediënten erdoor te spatelen. Geen kneedwerk, geen intensief gefröbel. Als ik het kan, kan jij het zeker!
Cranberrycookies met chocolade
Lieve hemel, nog even niet, mompel ik binnensmonds. Lekker eten? Volgaarne! Bijeen zijn met familie? Met alle soorten van genoegen! Extra aandacht voor harmonie en vrede op aard’? Vanzelfsprekend, ik hoef daar niet eens zo heel veel moeite voor te doen. Maar mag die poppenkast eromheen dit jaar wegblijven, alsjeblieft? Echt, ik zit er niet op te wachten. Nooit gedaan ook.
Kattentongen een delicaat koekje
En het plezier in bakken dendert voort! Wie had ooit gedacht dat ik nog eens lol zou kunnen krijgen in onhandelbare deegjes? Ik zelf wel als aller-, allerlaatste persoon. Waarmee maar weer eens gezegd kan worden dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn.
Het leuke (en gemakkelijke) aan dit koekje is, dat het bestaat uit gelijke hoeveelheden bloem, boter en suiker. Als je dus een kopje of iets anders in huis hebt dat gelijk staat aan 150 gram, dan kun je je weegschaal in de kast laten staan. Easy peasy. Gemak dient den mensch, nietwaar?
Chocoladefudge met noten
If live give you lemons, make lemonade! Het is een spreuk die mij na aan het hart ligt. Zuur zien om te buigen naar zoet. Of: roeien met de riemen die je hebt. Niemand zal je individuele problemen oplossen, dat moet je “gewoon” lekker zelf doen. Daarvoor moet je jezelf een leider vinden en zeker geen lijder. Strategieën ontwikkelen, vooruit denken, zorgvuldig je volgende zetten overwegen. Alleen op die manier kun je winnen. Toegegeven: soms word je er knap moe van. Op zulke momenten zou ik ook het liefst alles uit handen geven. “Chocoladefudge met noten” verder lezen