Vanaf vandaag voeg ik nog zo’n weerbarstig item toe aan bovenstaande lijst: ontdooid bladerdeeg. Echt hoor, bij kamertemperatuur wordt dit goedje volstrekt onhandelbaar. Mijn onbedwingbare trek in deze zelfgebakken snack maakte dat ik van start ging met het recept, maar reeds in de tweede minuut bid ik tijdens het gerommel om hulp van bovenaf. Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen? Het is niet dat ik niet wil, anders zou ik nooit begonnen zijn. Zou het dan toch iets te maken hebben met mijn gebrek aan “creatief met kurk”-instelling? Ergens rijst er een vermoeden dat deze imperfectie zich opnieuw aan mij openbaart.
Maar geloof ‘t of niet: uiteindelijk worden het toch nog nog een soort van kaasvlinders en word ik rijkelijk beloond voor al mijn inspanningen. Zestien kaasvlinders. Als je het uitspreekt lijkt het best veel, maar het bordje was opvallend snel leeg. Hartig, smeuïg en dan ook nog eens zelfgebakken, veel beter wordt het niet vandaag.
Kaasvlinders DIY versie (voor 16 stuks)
75 gr boter, op kamertemperatuur
1 ei, op kamertemperatuur
50 gr bloem
1 theel zout
1½ eetl fijne mosterd
¼ theel gemalen peper
350 gr belegen of oude kaas, geraspt
8 plakjes kant-en-klaar bladerdeeg (licht ontdooid)
100 gr belegen of oude kaas, geraspt
bloem, voor het werkblad
Mix voor de vulling de boter, het ei, de bloem, het zout, de mosterd
en de peper tot een romig geheel.
Vouw de deeglap aan de onder- én bovenzijde ongeveer 8 centimeter naar binnen. Vouw het deeg vervolgens aan de onder- en bovenzijde nogmaals 8 centimeter naar binnen, en klap het geheel dan dubbel.
Verwarm de oven voor op 220 °C (hetelucht 210 ˚).
Bron recept: Het hartige bakboek – Rutger van den Broek
Ik heb ze ook wel eens geprobeerd te maken maar dat was niet zo gelukt. Misschien wel met deze natte vulling. Als het weer wat koeler is kan de oven wel aan. Nu even nietl
Hoewel een hartig hapje met deze temperaturen weldadig kan zijn, zou ik het bakken ervan idd even achterwege laten nu. Laat me weten of ze tegen die tijd wel lukken! Stay cool!