Home » Recepten » Borrelhapjes » Franse gougères ofwel kaassoesjes

Franse gougères ofwel kaassoesjes

4 02 2019 | Alain Caron, Borrelhapjes, Frankrijk | 4 reacties

Een druilerige zaterdagmiddag in Zeeland. Hoe verloopt die?

13.20 Administratie + bankzaken bijwerken. Ook voor mam nog een aantal dingen digitaal te regelen. Makkelijk al die diverse toegangscodes, digid’s en inlogcodes in combinatie met de daarbij behorende scanners en readers. Intussen heb ik een waslijst aan wachtwoorden weten te verzamelen.

13.30 Even opkijken van het gluren naar cijfers en letters: heee, de regen lijkt opeens wel natte sneeuw! Spreek ik het woord sneeuw uit, dan vlieg ik in gedachten altijd terug naar mijn eerste lessen in de Duitse taal: Drei Männer im Schee. Heer Schrijver, immer getooid in een lichtgrijze broek met een zolder van hier tot aan de Himalaya, keek mij licht verbolgen aan als ik de naamvallen weer eens verkeerd had.

Toen het examen naderde, begon ik in te zien dat hij misschien wel eens gelijk kon hebben. Feestjes en uitgaan vond ik aantrekkelijker dan die stomme Duitse naamvallen. Dus ging ik als een idioot stampen, stampen, stampen. Gevolg: nog altijd kan ik de naamvallen opdreunen … mit, nach, bei, seit, von ……Heee, nu wordt het opeens wel er-rug donker buiten.

14.03 Eerst mam maar eens bellen, kijken hoe het gaat. Ze is, zoals gewoonlijk, bang voor naderende sneeuwfronten én de bijbehorende gladheid en heeft dan de gewoonte om te gaan hamsteren. Zodat er in ieder geval gegeten kan worden. Zo is mam. Als je niet eet, ga je dood.

16.00 Vierkante ogen dwingen me afstand te nemen van mijn trouwe schermpje. Ik ga mezelf richten op de avondmaaltijd, maar wil eerst nog even soesjes bakken. Franse gougères, soesjes met kaas. Opnieuw een recept uit de Franse kookbijbel van Alain Caron.

17.30  Borreltijd! G. en ik drinken een niet erg geslaagde Argentijnse viognier. Teveel bloem, te weinig gras. Jammer. Opnieuw een reden om Argentinië definitief van het wijnlijstje te schrappen. De Franse cougères gaan er echter in als koek. Hartige koek.

Franse gougères ofwel kaassoesjes

Ingrediënten:
50 g boter
snufje zout
50 ml melk
50 g bloem
2 eieren
50 g oude kaas, geraspt

Verwarm de oven voor op 200 °C (of 190 ˚ C hete lucht).

Verwarm de boter, de melk en 50 milliliter water in een steelpan.

Voeg de bloem en een snufje zout toe. Roer glad met een garde. Laat de bloem even goed garen door 3 minuten heen en weer te schuiven.

Haal de pan van het vuur. Voeg al roerend met een pollepel een voor een de eieren toe, pas als het eerste volledig is opgenomen, kun je het tweede ei erbij doen..

Strooi de kaas over het mengsel en roer zorgvuldig door.

Bekleed een bakplaat met bakpapier. Doe het deeg in een spuitzak.
Spuit hiermee kleine bolletjes op het bakpapier.
Zorg ervoor dat er voldoende ruimte tussen de gougères zit.

Bak de gougères in 15-20 minuten in het midden van de oven goudbruin.

Laat ze afkoelen op een rooster en eet ze niet helemaal afgekoeld.

Bron recept: De Franse Bijbel – Alain Caron


print
Eetplezier Foodblog Nell Nijssen

Vond je dit leuk om te lezen?

Op Eetplezier & Meer vind je nog veel meer van dit soort artikelen.
Voel je vrij om rond te kijken op mijn blog vol heerlijke recepten en persoonlijke verhalen.

Liefhebber van bijna alles wat eetbaar is. Altijd op zoek naar nieuwe smaken. Verzamelaar van veel te veel servies. Ik word vrolijk van zon en warmte, ongerepte natuur en vooral van mensen met humor.

Ik ben benieuwd wat je denkt!

4 Reacties

  1. Carla

    Drei Männer im Schnee….ook voor mij mijn eerste (verplichte) Duitse boekje. Gougères maak ik nog altijd volgens het recept van Julia Child. Lijkt volgens mij flink op dit recept.

    Antwoord
    • nellnijssen

      Haha, leeftijdgenoten dus . Ik ga eens kijken of ik het recept van Julia Child kan vinden. Om te vergelijken. In ieder geval heb ik gezien dat Cees Holtkamp dezelfde verhoudingen gebruikt voor “gewone” soesjes om te vullen. Dat vond ik tamelijk geruststellend.

      Antwoord
  2. Agnes

    Heerlijk zijn die soesjes. Wat bijzonder dat jullie de Argentijnse wijn van het lijstje schrappen, terwijl ik die juist steeds meer ga waarderen. Heerlijke frisse Torrentès, of een Argentijnse Malbec. Vind ze zo prettig ongecompliceerd. Ja, een viognier vind ik toch ook welvaak moeilijk, tenzij die uit de Noordelijke Rhône komt.

    Antwoord
    • nellnijssen

      Nou, vooruit, ik geef de door jou genoemde Torrentés nog een kans. Eerlijk gezegd heb ik die nog nooit geproefd, dus het zou zomaar kunnen dat dit wel mijn smaak is. Met wijn is het toch altijd persoonlijke smaak, he? Ik ben een groot fan van Nieuw-Zeelands wit (Marlborough) en Loire wijnen (bijna allen). Of een Italiaanse Vermentino. Rood zoek ik meestal in Spanje of Italie.

      Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.